Μου αρέσουν οι έρωτες που περιγράφει η Τζέην Ώστεν.
Είναι συμπλεγματικοί και φέρνουν το βάρος από τους ρόλους του άντρα και της γυναίκας, οι οποίοι καθορίζονται από τα πλαίσια μιας κοινωνίας με τύπους, κανόνες και υποκριτική ηθική.
Οι κοινωνικές κάστες δεν αποτελούν μόνο θέμα κουτσομπολιού αλλά και προϋπόθεση για να δεχτείς πρόσκληση σε δεξίωση, να αποκτήσεις το σωστό αμάξι με άλογα και να παντρευτείς το κατάλληλο για τη θέση σου άτομο.
Σε αυτή τη θέση και το μέλλον, σκοντάφτει ο έρωτας της Ανν Έλιοτ, αριστοκράτισσας μεν, όχι ιδιαίτερα πλούσιας δε, με τον εκλεκτό της καρδιάς της, νεαρό Φρέντερικ Γουέντγουορθ. O νεαρός, σύμφωνα με τις συστάσεις της οικογενειακής φίλης λαίδης Ράσελ, δεν έχει ούτε τα ανάλογα προσόντα ούτε το μέλλον που αξίζει στην υποψήφια νύφη. Η Ανν, αν και τον αγαπά, υποχωρεί στις πιέσεις της λάιδης Ράσελ και, ακολουθώντας τη λογική και όχι την καρδιά της, χωρίζει τον Γουέντγουορθ, ραγίζοντάς σου την καρδιά.
Εκείνος, συντετριμμένος και ταπεινωμένος, μπαρκάρει στα καράβια και αποκτά περιουσία. Επιστρέφει, οκτώ χρόνια μετά, ως πλοίαρχος Γουέντγουορθ, ισχυρός, με κοινωνική θέση, αλλά, όταν συναντιέται ξανά με την Ανν, συμπεριφέρεται σαν να μην έχει συμβεί ποτέ κάτι μεταξύ τους.
Η Ανν, από την άλλη, που έζησε το μαρτύριο του χωρισμού εξαιτίας της λαίδης Ράσελ που εξάσκησε την πειθώ της, τώρα νιώθει τον έρωτά της για τη νεανική της αγάπη να ξαναζωντανεύει. Πόσο μάλλον που τώρα πια βρίσκεται πετυχημένος στον κοινωνικό της κύκλο. Όμως εκείνος φαίνεται να έχει γοητευθεί από τη νεαρότερη φίλη της σαν, τη Λουΐζα.
Αρχίζουν λοιπόν τώρα μια σειρά από συμπτώσεις που τους οδηγούν τον έναν κοντά στον άλλον και μία σειρά από ανατροπές που τους απομακρύνουν.
Το μυθιστόρημα συνδυάζει την τρυφερότητα, την εσωστρέφεια, την αγωνία, τη ζεστασιά της αγάπης και την παρουσίαση της βρετανικής κοινωνίας, όπως είχε διαμορφωθεί τον 19ο αιώνα.
Τελικά, αποδεικνύεται ότι η αρχική πειθώ – στο όνομα της ασφάλειας και όχι της διακινδύνευσης – δεν μπορεί να νικήσει τη δύναμη της αγάπης. Ούτε καν ο χρόνος που πέρασε και απομάκρυνε τους δύο ερωτευμένους
Το γράψιμο της Ώστεν έχει και κρεσέντο, γιατί οι τελευταίες σελίδες πάλλονται από δυνατά συναισθήματα που έχουν πιεστεί για χρόνια και τώρα ελευθερώνονται και έρχονται στην επιφάνεια.
Αν δεν διαβάσεις το «Πειθώ» τώρα που είναι άνοιξη, πότε περιμένεις;
Φωτό από: https://depositphotos.com/gr/
Πηγή:https://vivlio.gr
