Οι πεποιθήσεις μας κρύβονται πίσω από το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς μας
Βάσει των πεποιθήσεων μας, χτίζονται οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές μας. Είναι τα γυαλιά που φοράμε για να βλέπουμε τον κόσμο.
Παρατηρώντας τις πεποιθήσεις, που έχουμε χτίσει από την οικογένεια μας, το σχολείο και τον κοινωνικό περίγυρο, αντιλαμβανόμαστε το γιατί σκεφτόμαστε «έτσι». Δεν υπάρχουν καλές ή κακές πεποιθήσεις. Υπάρχουν περιοριστικές ή ενδυναμωτικές. Μπορεί μια πεποίθηση για έναν άνθρωπο να αποτελεί τη φυλακή του και τον λόγο που δεν τολμά να ζήσει αυτά που επιθυμεί. Ενώ για έναν άλλον μπορεί να αποτελεί το κίνητρο να διεκδικεί και να αγωνίζεται να κατακτήσει ένα όραμά του.
Πώς αναγνωρίζουμε τις πεποιθήσεις;
Ξεκινάμε να τις παρατηρούμε, ρωτώντας τον εαυτό μας και εκλογικεύοντας «για ποιο λόγο σκέφτομαι αυτό που σκέφτομαι». Μόλις
έρθει η συναισθηματική αποφόρτιση συνήθως γινόμαστε μάρτυρες της δικής μας αλήθειας και αντιλαμβανόμαστε πως αυτό που πίστευα ως πρότινος. Π.χ. «καλύτερα φτωχός αλλά τίμιος», «η ζωή δεν είναι δίκαιη», «είμαι άτυχος» κ.λπ. είναι μια περιοριστική μου πεποίθηση, η οποία με εγκλωβίζει σε συγκεκριμένη συμπεριφορά και το τίμημα που πληρώνω είναι να επαναλαμβάνω συνεχόμενα συγκεκριμένα μοτίβα και φυσικά να νιώθω αρνητικά συναισθήματα.
Μετά την παρατήρηση, το επόμενο βήμα είναι η αποδοχή και η απόφαση για αντίδραση και μετασχηματισμό της πεποίθησης, που έως τώρα με περιόριζε, σε μια νέα πεποίθηση. Η οποία, θα είναι ενδυναμωτική και απελευθερωτική. Π.χ. «Μου αξίζει η αφθονία διατηρώντας τις αξίες μου», «αποδέχομαι τις προκλήσεις της ζωής και προσπαθώ για την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου» , «θα δημιουργήσω τις κατάλληλες συνθήκες που θα συμβάλλουν στο αποτέλεσμα που επιθυμώ».
Αλλάξτε πεποιθήσεις και αυτόματα θα διαπιστώσετε ότι θα αλλάξει η ζωή σας. Ακόμα και το ότι «δεν αλλάζει ο άνθρωπος», αποτελεί ίσως την πιο περιοριστική πεποίθηση.
Στέλλα Ζουλινάκη, Life Coach/Mentor
Μέλος του EMCC (European Mentoring & Coaching Council Global)
