Τα μικρά πράγματα φέρνουν τις μεγάλες αλλαγές
Η αντικατάσταση των πλαστικών από χάρτινα καλαμάκια είναι ένα πρώτο βήμα ώστε να συμβάλλουμε όλοι στη διάσωση και προστασία του περιβάλλοντος. Το κύριο επιχείρημα για τη χρήση χάρτινων αντί για πλαστικά, είναι ότι το χαρτί είναι βιοδιασπώμενο. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί φυσικά να διασπαστεί και δεν θα καταλήξει να επιπλέει στους ωκεανούς και να καταπίνεται από ψάρια και θαλάσσιες χελώνες.
Τα πλαστικά καλαμάκια είναι ο έκτος πιο συχνός τύπος απορριμμάτων, παγκοσμίως. Ενώ προκαλούν την μεγαλύτερη θαλάσσια ρύπανση. Φτιαγμένα από ορυκτά μέταλλα, τα πλαστικά καλαμάκια δεν ανακυκλώνονται σχεδόν ποτέ. Αφενός γιατί είναι πολύ μικρά και αφετέρου λόγω της σύστασής τους, καθώς εμπεριέχουν διάφορους τύπους πλαστικού.
Έτσι, απλώς συμβάλλουν σημαντικά στο τεράστιο πρόβλημα της ρύπανσης από πλαστικό, με τους ειδικούς να εκτιμούν ότι κάθε χρόνο τουλάχιστον οκτώ εκατομμύρια τόνοι πλαστικού καταλήγουν στη θάλασσα.
Ο κίνδυνος σε.. νούμερα
Υπολογίζεται ότι 8 εκατ. μετρικοί τόνοι πλαστικού καταλήγουν κάθε χρόνο στους ωκεανούς. Και μέχρι το 2050 τα πλαστικά απορρίμματα θα είναι περισσότερα από τα ψάρια στις θάλασσες.
2 εκατομμύρια καλαμάκια πετιούνται στο Λονδίνο κάθε χρόνο και άλλα τόσα σε ολόκληρη την Ιταλία το ίδιο διάστημα. Συνολικά, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ο μεγαλύτερος χρήστης πλαστικών καλαμακιών στην Ευρώπη. Υπολογίζεται ότι 8,5 δισεκατομμύρια φθάνουν στα σκουπίδια κάθε χρόνο.
Ο απίστευτος αυτός αριθμός αντιστοιχεί σε ένα βάρος 1.000 τόνων, το οποίο ισοδυναμεί με τρία πλήρως φορτωμένα jumbo jets. Η Γερμανία πετά 4,8 δισεκατομμύρια ετησίως, η Γαλλία 3,2 δισεκατομμύρια ενώ η Δανία 1,1δισεκατομμύρια καλαμάκια. Περισσότερα από 500 εκατομμύρια πλαστικά καλαμάκια μιας χρήσης χρησιμοποιούνται καθημερινά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Από όλα αυτά, μόνο ένα μικρό ποσοστό ανακυκλώνεται λόγω του μικρού τους μεγέθους. Τα υπόλοιπα καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής ή στη θάλασσα. Τα καλαμάκια χρησιμοποιούνται για 20 λεπτά κατά μέσο όρο, αλλά χρειάζονται μέχρι 500 χρόνια για να διαλυθούν. Στην πραγματικότητα, εκτιμάται ότι το 2050 θα υπάρχουν περισσότερα πλαστικά στον ωκεανό παρά ψάρια.
Αντικαθιστώντας τώρα τα πλαστικά καλαμάκια με χάρτινα, λύνεται ένα μέρος του προβλήματος.
Παρόλα αυτά όμως, τα χάρτινα καλαμάκια δεν παύουν να είναι απορρίμματα μιας χρήσης. Αν δεν πετάμε τα αντικείμενα μιας χρήσης απευθείας στο περιβάλλον, αλλά στους κάδους απορριμμάτων, η αντικατάσταση των πλαστικών με χάρτινα καλαμάκια δεν θα κάνει καμία διαφορά στις μεγαλουπόλεις με χώρους υγειονομικής ταφής.
Ο μόνος εγγυημένος τρόπος για να κάνουμε τη διαφορά στο περιβάλλον είναι να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε εντελώς τα προϊόντα μιας χρήσεως και να εντάξουμε στον τρόπο ζωής μας αντικείμενα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ξανά και ξανά. Καθώς ακόμη και αν χρησιμοποιούμε προϊόντα που ναι μεν είναι πιο φιλικά προς το περιβάλλον υλικά αλλά είναι προϊόντα μιας χρήσης, το πρόβλημα θα παραμείνει.
