Είναι ένα αριστούργημα που θα σε ταξιδέψει νοερά και θα σε προβληματίσει.
Ένα εκπληκτικό, συγκλονιστικό βιβλίο με μια συμβολική συμπυκνωμένη ιστορία, που θα λατρέψει κάθε αναγνώστης.
Μια νουβέλα 58 σελίδων, τόσο συμβολική, τόσο σπουδαία, γεμάτη διδάγματα και νοήματα τα οποία εκφράζουν αρχές και αξίες ζωής. Όταν μάλιστα η ιστορία είναι τόσο συναρπαστική που θυμίζει «χίλιες και μία νύχτες». Το διαβάζεις απνευστί και νιώθεις αγαλλίαση, εισπράττοντας ένα κύμα θετικότητας και σοφίας.
Αριστουργηματικός ο Όσκαρ Ουάιλντ, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι ο συγγραφέας της «βεντάλιας της λαίδης Γουίντερμιρ» θα είχε γράψει ένα τέτοιο παραμύθι.
Το δίδαγμα της ιστορίας
Το δίδαγμα της ιστορίας, είναι πως η ψυχή (η επιθυμία) δεν πρέπει ποτέ να απομακρύνεται από την καρδιά (αγάπη).
Ένας ψαράς, εκεί που απλώνει τα δίχτυα του, συναντά μια γοργόνα και την ερωτεύεται. Όμως εκείνη δεν ανταποκρίνεται όσο ο ψαράς έχει ψυχή. Γιατί μόνο αν δεν έχει ψυχή, μπορεί να ζήσει στα βάθη της θάλασσας μαζί της.
Αναζητώντας συμβουλές από μια μάγισσα, ο ψαράς μαθαίνει το μυστικό πώς να ξεφορτωθεί την ψυχή του και το κάνει. Ευτυχισμένος, καταφέρνει και ζει με την αγαπημένη του γοργόνα στα βάθη της θάλασσας.
Η ψυχή του, κλαίγοντας, επιστρέφει κάθε χρόνο και του διηγείται συναρπαστικές περιπέτειες που έζησε για να τον συγκινήσει και να ξαναμπεί στο σώμα του. Η απάντηση, όμως, του ψαρά είναι πάντα «δεν με νοιάζει η σοφία, μόνο η αγάπη μετράει για μένα». Κάποια στιγμή λοιπόν, την τρίτη χρονιά, η ψυχή, για να δελεάσει τον ψαρά του περιγράφει μια χορεύτρια που χορεύει τέλεια (οι γοργόνες δεν χορεύουν, δεν έχουν πόδια). Τότε λοιπόν, εκείνος παρασύρεται από την ψυχή του και την αφήνει να μπει στο σώμα του, για να τον ταξιδέψει στη χορεύτρια.
Όμως, ψυχή χωρίς καρδιά, είναι σατανική και αποζητάει το κακό. Ο ψαράς, όχι μόνο αντιλαμβάνεται ότι η ψυχή του έχει κακές επιθυμίες αλλά και ότι δυστυχώς, δεν γίνεται να διώξει δεύτερη φορά την ψυχή του και να ξαναγυρίσει στη γοργόνα που αγαπά.
Συμπέρασμα; ας προσέχει ο καθένας τι εύχεται γιατί μπορεί τελικά να μην είναι για το καλό του.
Το υπέροχο αυτό το παραμύθι εκδόθηκε το 1895 και αποτελεί μέρος του βιβλίου «Το σπίτι με τις ροδιές».
Πηγή: vivlio.gr
