Το συστήνω, ειδικά για το καλοκαίρι, πού στις διακοπές βρίσκουμε χρόνο για διάβασμα.
Έτσι και μπεις μέσα στην καταιγιστική ατμόσφαιρα του Ken Follett, δεν μπορείς να βγεις, παρά μόνο όταν σε αποδεσμεύσει ο συγγραφέας, στη τελευταία σελίδα του βιβλίου.
Πρώτη φορά στη ζωή μου αφοσιώθηκα αποκλειστικά σε ένα βιβλίο 1153 σελίδων, επί 5 ημέρες. Κάθε μέρα, διάβαζα 250 σελίδες και δεν το χόρταινα!
Είναι συγκλονιστικό!
Οι ήρωες του βιβλίου δεν μπορούν να ανασάνουν ούτε στιγμή. Και πώς να ανασάνουν σε μια εποχή όπου δεν υπάρχει δικαιοσύνη και ο ηγεμόνας του τόπου μπορεί να επιτεθεί, να κλέψει, να σκοτώσει, να διαβάλλει, να βιάσει και να διασύρει, απλά επειδή έτσι το θέλησε. Οι καλοί άνθρωποι δεν μπορούν να εμπιστευτούν κανένα, αφού όλοι λειτουργούν με κριτήριο το συμφέρον. Η φτώχεια, η απληστία, η βία και η παλιανθρωπιά είναι οι αξίες της ζωής.
Οι πτυχές της ιστορίας αναπτύσσονται ανάμεσα στα έτη 1123 και 1174, στην μεσαιωνική Αγγλία. Το έπος του Follett αρχίζει με τον απαγχονισμό ενός αθώου και την κατάρα μιας μάγισσας, και τελειώνει με τη δημόσια ταπείνωση ενός βασιλιά.
Ο Τομ και η οικογένειά του πεινάνε γιατί ο Τομ, ως χτίστης που είναι, δεν βρίσκει δουλειά. Στο δρόμο, η γυναίκα του πεθαίνει πάνω στη γέννα του τρίτου τους παιδιού και ο πατέρας εγκαταλείπει το νεογέννητο βρέφος στο δάσος, μη έχοντας γάλα να του δώσει. Στο δρόμο, συναντάνε την μάγισσα Έλεν και τον γιο της, Τζακ. Μετά από περιπλανήσεις, εγκαθίστανται στο Κίνγκσμπριτζ, όπου ηγούμενος του μοναστηριού είναι ο Φίλιπ και θέλει να χτίσει έναν μεγαλοπρεπή καθεδρικό ναό. Τόσο ο Φίλιπ όσο και ο αδελφός του, Φράνσις, μεγάλωσαν σε μοναστήρι, έχοντας μείνει ορφανά, στα έξι τους χρόνια, όταν οι Άγγλοι έσφαξαν τους γονείς τους μπροστά στα μάτια τους.
Μετά το θάνατο του βασιλιά Ερρίκου της Αγγλίας, ξεκινάει ένας 30ετής εμφύλιος για τη διαδοχή του θρόνου. Βαρόνοι και δούκες και επίσκοποι χάνουν τίτλους, περιουσίες και κάστρα, άλλοτε ευνοώντας και άλλοτε ρίχνοντας στη δυσμένεια μοναστήρια, ανθρώπους και χωριά.
Σ’ αυτήν τη λαίλαπα αλλαγών, η οικογένεια Μπαρθόλομιου χάνει το κάστρο, τον τίτλο του κόμη και την περιουσία της, που θα βρεθούν στα χέρια του βάναυσου Γουίλιαμ Χάμλεϊ και της οικογένειάς του.
Ο Χάμλεϊ συμμαχεί με τον πανούργο και ύπουλο επίσκοπο Γουάλεραν Μπίγκοτ με στόχο άκρατες φιλοδοξίες και των δύο.
Εμπόδιο στο δρόμο τους βρίσκονται πάντα η οικογένεια του χτίστη Τομ, η Έλεν, αλλά και τα παιδιά του φυλακισμένου κόμη Μπαρθόλομιου, Αλιένα και Ρίτσαρντ, καθώς και ο ηγούμενος Φίλιπ.
Ένας μεγάλος και διαρκής αγώνας γεμάτος δολοπλοκίες ξεκινάει ανάμεσα στο καλό και στο κακό, ανάμεσα στο δίκαιο και στην κατάφωρη αδικία, ανάμεσα στο λόγο του Θεού και στα πάθη του σατανά. Ο Τζακ, ο γιος της Έλεν, και η Αλιένα, η κόρη του κόμη Μπαρθόλομιου προσπαθούν να σώσουν τον έρωτά τους μέσα από κατακλυσμιαίες αλλαγές και έναν αδελφοκτόνο αγώνα, χωρίς έλεος.
Αν και η ‘Ελεν ξανακάνει οικογένεια με τον Τομ, ζει για τη στιγμή που θα εκδικηθεί το θάνατο του αγαπημένου της συζύγου που κρεμάστηκε αναίτια. Όσο για τον γιο της, Τζακ θέλει να ξέρει ποιοι και γιατί σκότωσαν τον πατέρα του.
Όλες τις 1153 σελίδες του έπους, διαπερνά η αγάπη και το ενδιαφέρον του συγγραφέα για τους μεγαλοπρεπείς καθεδρικούς ναούς του Μεσαίωνα που, ενώ είναι αρχιτεκτονικά αριστουργήματα μεγαλειώδους ύφους, χτίστηκαν από ταπεινούς, εξαθλιωμένους και πεινασμένους χτίστες, μεταξύ των οποίων και γυναίκες. Αυτή η αντίθεση κρύβει τραγωδίες, θυσίες και καταπίεση, και καταλήγει σε αρχιτεκτονικά ανεπανάληπτα κτίρια.
Το βιβλίο, σου αρπάζει το ενδιαφέρον και σε γεμίζει αγωνία. Πάνω εκεί που πίστεψες ότι το καλό θα νικήσει, αμέσως έρχεται μια ανατροπή και οι ήρωες πολεμούν ξανά για την επιβίωση, για το δίκιο τους, για την αγάπη.
Συναρπαστικό, καταιγιστικό και εξαιρετικά καλογραμμένο. Συγχαρητήρια στο μεταφραστή Κώστα Μπάρμπη. Σημείωσα τουλάχιστον 10 άγνωστες λέξεις που δεν είχα ακούσει ποτέ πριν: λάμπραινες, δέλητα, πακτωτές, μενεστρέλος, λατζάνα, ράπες, βατουλιές, βουτσιά, άμπαρη, αψιδοστάτης…
Το συγκλονιστικότερο και βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα της χρονιάς (από όσα έχω διαβάσει φέτος!)
Το συστήνω, ειδικά για το καλοκαίρι, πού στις διακοπές βρίσκουμε χρόνο για διάβασμα.
Πηγή: vivlio.gr
