Η σειρά που έκανε του millenials να πιστέψουν στη φιλία
31 χρόνια από την πρεμιέρα της σειράς που έμελλε να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της millenial κουλτούρας
Ήταν 22 Σεπτεμβρίου του 1994, όταν στο NBC έκανε πρεμιέρα μια σειρά που τότε φαινόταν απλώς σαν άλλο ένα sitcom: Έξι νεαροί Νεοϋορκέζοι, οι έρωτες τους, οι αποτυχίες τους, οι φιλίες τους. Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τότε ότι το “Friends”, ή όπως το μάθαμε εμείς, “Τα Φιλαράκια”, θα εξελισσόταν σε ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια στην ιστορία της τηλεόρασης.
Η τηλεοπτική περιπέτεια των έξι φίλων κράτησε για 10 χρόνια, δημιουργώντας ένα φαινόμενο που ανάλογο δεν είχε εμφανιστεί στο παρελθόν. Όχι μόνο γιατί σάρωσε σε τηλεθεάσεις ή αμοιβές κι έγινε ένα από τα δημοφιλέστερα sitcom όλων των εποχών -που τρεις δεκαετίες μετά την εμφάνισή του, συνεχίζει να αγαπιέται φανατικά και να αποφέρει τρελά κέρδη- αλλά και για την ευρεία επιρροή που άσκησε στην ποπ κουλτούρα ανά τον κόσμο.
Οι ατάκες τους μπήκαν στη γλώσσα της καθημερινότητας, τα αστεία του Τσάντλερ χρησιμοποιούνται ακόμα και συλλέγονται σε λίστες και βίντεο στο Διαδίκτυο, τα μαλλιά της Ρέιτσελ καθόρισαν ένα ολόκληρο πρότυπο ομορφιάς σε Αμερική και Ευρώπη και στάθηκαν για χρόνια το νούμερο ένα κούρεμα στα κομμωτήρια όλου του κόσμου, τα τραγούδια της Φοίβη τραγουδιούνται ακόμα -και διαφορετικές γενιές γνωρίζουν τους στίχους του Smelly Cat.
Τα “Φιλαράκια” στάθηκαν το πιο αντιπροσωπευτικό προϊόν της τηλεοπτικής κουλτούρας των 90’s. Το σημαντικότερο, όμως, ήταν η ταύτιση, η αίσθηση οικειότητας, το γεγονός ότι έξι τηλεοπτικοί χαρακτήρες, διαφορετικοί αλλά ισότιμοι, έπεισαν το κοινό ότι οι φίλοι μπορούν να είναι οικογένεια.
Τριάντα και πλέον χρόνια μετά την πρεμιέρα, η σειρά παραμένει ζωντανή μέσα από τις συνεχείς προβολές σε streaming, τις αμέτρητες αναφορές και τις νέες γενιές που την ανακαλύπτουν. Με αφορμή τα “γενέθλια” της παρέας που άλλαξε το τοπίο των sitcom για πάντα, ας κάνουμε μια βόλτα στην ιστορία τους και στις αιτίες της βαθιάς επιρροής τους…
Τα Φιλαράκια: Η γέννηση και το αρχικό τραγούδι των τίτλων
Τον Δεκέμβριο του 1993, ο Ντέιβιντ Κρέιν και η Μάρτα Κάουφμαν, υποβάλλουν στο NBC την ιδέα για μια νέα τηλεοπτική σειρά γύρω από μια αρχετυπική παρέα έξι 20άρηδων, οι οποίοι προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τη ζωή στο Μανχάταν. Μια ιδέα βασισμένη στην προσωπική τους εμπειρία από τη ζωή στη Νέα Υόρκη, μετά το κολέγιο.
Στο πιλοτικό επεισόδιο, που είχε τον τίτλο Friends like us, το Central Perk δεν είχε ακόμα βαφτιστεί Central Perk και το τραγούδι των τίτλων δεν ήταν το “I’ll be there for you”, αλλά το “Shiny Happy People” των REM. Τελικά όμως το συγκρότημα δεν έδωσε την άδειά του, έτσι ο μουσικός δευθυντής της σειράς και σύζυγος της Κάουφμαν, Μάικλ Σκλοφ μαζί με τον Άλι Γουίλις, έγραψαν το I’ll be there for you”, το οποίο ηχογραφήθηκε από τους Rembrandts. Η αρχική βερσιόν είχε διάρκεια μόλις 60 δευτερολέπτων, όμως το συγκρότημα ζήτησε να ηχογραφηθεί και μια ολοκληρωμένη τρίλεπτη εκτέλεση, που εξελίχθηκε σε μεγάλη παγκόσμια επιτυχία.
Ταύτιση ηθοποιών και χαρακτήρων
Οι δημιουργοί επέμειναν στην παρουσίαση έξι ισότιμων χαρακτήρων, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να αφηγηθούν πολλαπλές ιστορίες. Αρχικά, η πρόθεσή τους ήταν να δημιουργήσουν ένα μεγάλο love story ανάμεσα σε δύο ήρωες που τελικά παρέμειναν φίλοι, της Μόνικα και του Τζόι, που προορίζονταν ως οι πιο ερωτικοί χαρακτήρες της σειράς. Η ιδέα για ένα μακρύ ειδύλλιο μεταξύ της Ρέιτσελ και του Ρος προέκυψε όταν ολοκλήρωναν το σενάριο του πρώτου επεισοδίου κι ευτυχώς επικράτησε.
Ο πρώτος από το βασικό καστ, που συμφώνησε ήταν ο Ντέιβιντ Σουίμερ για το ρόλο του Ρος -τον είχαν στο μυαλό τους από όταν έγραφαν το ρόλο. Η Κόρτνεϊ Κοξ προοριζόταν για το ρόλο της Ρέιτσελ, όμως η ίδια προτίμησε αυτόν της Μόνικα και πρότεινε την Τζένιφερ Άνιστον για Ρέιτσελ.
Πηγή:https://jenny.gr/
