Search
Close this search box.
Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

Ψαροκαστέλλα: για ψαράκι στις ανηφοριές της Καστέλλας

Για ήσυχες και μοναδικές απολαύσεις!

Άλλα μαγαζιά τριγύρω δεν έχει. Αυτοκίνητα από το σημείο δεν πολυπερνάνε. Εκεί που βρίσκεται η οικογενειακή ψαροταβέρνα, κρυμμένη στις ανηφοριές της Καστέλλας ανάμεσα στις παλιές μονοκατοικίες και τις καινούργιες πολυκατοικίες, θα νιώσεις λίγο σαν σε χωριό. Η σπεσιαλιτέ της Ψαροκαστέλλας είναι οι γαρίδες που σερβίρονται σε μια αραιή, ελαφρώς ξινή σάλτσα με αρώματα μοσχοσίταρου. Δοκιμάστε όμως οπωσδήποτε και το χταπόδι που σβήνουν με ημίγλυκο κρασί και, αν τα πετύχετε, τα ζακετάκια (μικρά ψαράκια που μοιάζουν με τη γλώσσα). Αν πάλι έχετε όρεξη για κάποιο μεγαλύτερο ψάρι στη σχάρα ο έμπειρος ψήστης θα φροντίσει ώστε να έρθει στο τραπέζι ζουμερό όπως πρέπει. Γ.Π.

Σαν ζεστό σπιτικό

Το κτίριο όπου στεγάζεται η Ψαροκαστέλλα είναι ένα πέτρινο σπίτι του 1929, με εμφανή σε κάποια σημεία την πέτρα. Το είχε κατασκευάσει ένας μεγαλοδικηγόρος της εποχής για την κόρη του, σκοτώθηκαν όμως όλοι στον μεγάλο βομβαρδισμό του Πειραιά, το 1944. Το 1972 το αγόρασε ο πατέρας της Μαρίας, της σημερινής ιδιοκτήτριας, ο οποίος είχε έρθει από την Κρήτη για να μείνει μόνιμα στον Πειραιά. Η μητέρα της ήταν Πολίτισσα και η οικογένειά της πέντε γενιές ψαράδες που γλίτωσαν από την καταστροφή του Τσεσμέ και πέρασαν στη Χίο με τα ψαροκάικα. Τα ξαδέλφια της Μαρίας μένουν ακόμα στη Χίο και έχουν τα δικά τους καΐκια, προμηθεύοντάς τους με ψάρια. Το 1986 ο πατέρας της αποφάσισε να ανοίξει μια ταβέρνα, επειδή όμως δεν μπορούσε να επενδύσει οικονομικά σε κάποιον άλλο χώρο, έβαλε στη βεράντα και στο σαλόνι του τραπεζοκαθίσματα και ξεκίνησε να λειτουργεί την Ταβέρνα του Μανώλη, όπως την ονόμασε, από το όνομά του. Υπάρχει ακόμη στην ταβέρνα το κουδούνι, εκεί όπου ήταν παλιά η είσοδος του σπιτιού. Γρήγορα το μαγαζί έγινε αγαπητό στη γειτονιά και η Μαρία θέλησε να συνεχίσει την παράδοση όταν έχασε τον πατέρα της. «Το πετρογκάζ και η ψηστιέρα που βλέπεις είναι πατέντες εκείνου. Θα μπορούσα να τα αλλάξω και να βάλω πιο σύγχρονα, αλλά δεν μου πάει η καρδιά. Ο πατέρας μου έζησε την οικογένειά του με αυτά και τώρα το κάνουμε κι εμείς. Έχουν συναισθηματική αξία, είναι κάτι σαν γούρι μου», λέει ενώ ετοιμάζει την ταραμοσαλάτα.

Σκρα 19, Πειραιάς, Τ/210-42.22.237

πηγή:https://www.gastronomos.gr

Διαβάστε επίσης