Η έλευση της πανδημίας έφερε αλλαγές κοινωνικές αλλά και προσωπικές
Για περισσότερα από δύο χρόνια, ανατράπηκε ξαφνικά όλος μας ο κόσμος, με τα δεδομένα που γνωρίζαμε και είχαμε συνηθίσει να αλλάζουν ραγδαία από μέρα σε μέρα, από ώρα σε ώρα, από λεπτό σε λεπτό. Η έλευση της πανδημίας έφερε αλλαγές κοινωνικές αλλά και προσωπικές. Ποιο ήταν το αντίκτυπο που είχε στη ψυχολογία μας;
Σαν χθες θυμόμαστε την ημέρα που ανακοίνωσαν στις ειδήσεις ότι βρέθηκε το πρώτο κρούσμα κορονοϊού στην Κίνα, έπειτα στην Ευρώπη και ύστερα στην Ελλάδα. Σαν χθες ήταν που «δεν πιστεύαμε ότι θα μας τύχαινε κάτι τέτοιο», γιατί ήταν πολύ μακριά και σίγουρα δεν θα μας επηρέαζε. Σαν χθες ήταν που φορέσαμε την πρώτη μάσκα για να βγούμε έξω και να ψωνίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα, καθώς το σπίτι ήταν μονόδρομος. Και κάπως έτσι, ανατράπηκαν όλα. Η ζωή μας, η καθημερινότητα, το σχολείο, οι δουλειές μας. Έτσι, καθιερώθηκε μία νέα πραγματικότητα – μια εξ αποστάσεως πραγματικότητα – όπου έπρεπε να αλληλεπιδρούμε και να επικοινωνούμε μέσα από οθόνες και emails, τηλέφωνα και μηνύματα. Μάθαμε λίγο καλύτερα την τεχνολογία, κλειστήκαμε περισσότερο στον εαυτό μας.
Και τώρα, σχεδόν τρία χρόνια μετά, προσπαθούμε δειλά δειλά να επανέλθουμε στην πραγματικότητα που γνωρίζαμε πριν τον κορονοϊό. Πόσο εύκολο είναι αυτό για εμάς; Είναι εύκολο να μην επηρεαστεί η ψυχολογία και ο ψυχισμός μας; Όχι βέβαια, για κανένας δεν είναι εύκολα.
Η συνολική επιρροή της πανδημίας
Η πανδημία και ο κορονοϊός έφεραν στη ζωή μας μια νέα συνθήκη που μας επηρέασε όλους παγκοσμίως σε πολύ μεγάλο βαθμό. Παρόλα αυτά, όσο κι αν πιστεύαμε ότι πρόκειται για ένα απλό σενάριο επιστημονικής φαντασίας, τελικά ήταν κάτι παραπάνω από αυτό και τελικά επηρέασε όλη την καθημερινή μας ρουτίνα. Ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο, τον χαρακτήρα, την οικονομική μας δυνατότητα, όλοι επηρεαστήκαμε θανάσιμα από αυτό το εξωπραγματικό φαινόμενο.
Πώς επηρέασε τη ψυχολογία μας;
Ο φόβος για την υγεία μας και για μια ενδεχόμενη νόσηση, για τον εαυτό μας και τους αγαπημένους μας, ο εγκλεισμός στα σπίτια, ήταν μερικά από τα πιο σημαντικά συστατικά, τα οποία διαμόρφωσαν τη ψυχολογική κατάσταση όλων μας ανεξαιρέτως. Το ότι έπρεπε να απομακρυνθούμε από τις δουλειές, το σχολείο, το πανεπιστήμιο, τις κοινωνικές μας δραστηριότητες και συναναστροφές, είναι κάτι που μας έκανε σαφώς δυστυχισμένους. Η θετική μας διάθεση, η αισιοδοξία, η δημιουργικότητα και τα όνειρά μας μειώθηκαν και συνεχώς προσπαθούσαμε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα.
Η ανάγκη για διασκέδαση, για δημιουργία και εργασία μειώθηκε, η μελαγχολία, το ψυχοπλάκωμα και η μοναχικότητα αυξήθηκαν και γενικότερα δημιουργήθηκε ένα αίσθημα αποστροφής και εσωστρέφειας, που όπως αποδείχτηκε δημιούργησε την ανάγκη για να ξεσπάσει. Ένα ξέσπασμα που για κάποιους πήρε τη μορφή βίας σε κάθε μορφή, για άλλους εκδηλώθηκε με ψυχολογικές αναταράξεις, ενώ σε άλλους δημιούργησε κατάθλιψη και απομόνωση στους εαυτούς τους. Δεν είναι τυχαίο ότι με το νέο χρόνο αυξήθηκαν οι γυναικοκτονίες, οι βιασμοί, οι ληστείες και πολλά ακόμα εγκλήματα…
