Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας μεγάλος βράχος λίγο πιο έξω από ένα χωριό
Οι φήμες έλεγαν ότι κάτω από το βράχο υπήρχαν πολλά διαμάντια. Κι έτσι, οι χωριανοί προσπαθούσαν, πότε ο ένας, πότε ο άλλος, να σπάσουν το βράχο και να ανακαλύψουν τα διαμάντια. Πολλοί είχαν δοκιμάσει χωρίς όμως, επιτυχία. Ένας πατέρας πήρε μια βαριά και άρχισε να χτυπάει το βράχο για να τον ανοίξει.
Παιδευόταν κάμποσες ημέρες, και στο τέλος απογοητευμένος εγκατέλειψε την προσπάθεια. Ο γιος του, ένας νεαρός αθλητής δεν τα παρατούσε εύκολα. Μόλις είδε τον πατέρα του να φεύγει πήγε και έδωσε ένα τελευταίο χτύπημα με τη βαριά στο βράχο. Κι αυτός άνοιξε διάπλατα! Και από κάτω του εμφανίστηκαν τα διαμάντια. Όλα τα προηγούμενα χτυπήματα είχαν κάνει τη δουλειά τους. Ακόμα ένα χτύπημα έλειπε και αυτό ήταν του νεαρού!
Φίλες και φίλοι, αυτό είναι το “θαύμα” του “Νόμου της Συσσωρεμένης Προσπάθειας” που δηλώνει πως ποτέ δεν πρέπει να απελπιζόμαστε και να εγκαταλείπουμε μια προσπάθεια όταν όλες προηγούμενες μας προσπάθειες που μπορεί δείχνουν άσκοπες, ενώ δεν ήταν, έχουν στρώσει το δρόμο και έχουν συσσωρεύσει τη δύναμη που θα κάνει το δικό της θαύμα στην προσπάθεια που καταβάλουμε.
Γιατί εκεί που λες σταματάω, εκεί μπορεί να ξεκινάει η επιτυχία!
Πηγή: akis-angelakis.com
Ο “νόμος” της Αναξιότητας
Amelia Mary Earhart: Πετώντας με το καναρίνι στο θάνατο
