Είναι οι κουραμπιέδες που εάν τους φτιάξεις μια φορά θα τους επαναλαμβάνεις!
Τους έφτιαχνε η γιαγιά μου! Με μεγάλη υπομονή χτυπούσε το βούτυρο στο χέρι! Έλεγε θέλει την θερμοκρασία του σώματος. Το χτύπημα διαρκούσε μια ώρα. Αυτές οι γυναίκες δεν κουράζονταν ποτέ μα ποτέ! Η καταγωγή μας από Ρούμελη από το νομό Αιτωλοακαρνανίας τα χωριά του Βάλτου. Πάντοτε είχαν καλό βούτυρο από τα αιγοπρόβατά τους!
Και εδώ θέλω να σταθώ. Οι κουραμπιέδες για να πετύχουν θέλουν άριστη ποιότητα βουτύρου. Ας μη σας κουράζω άλλο πάμε να δούμε αυτή την υπέροχη παραδοσιακή συνταγή που κρατάει πάνω από έναν αιώνα!
Υλικά
- 500 γρ βούτυρο αιγοπρόβειο
- 3 κ.σ. ζάχαρη χοντρή
- 3 κ.σ. αλυσίδα.
- 250 γρ. Αμύγδαλα άσπρα ψημένα .
- 1 ολόκληρο μπεικιν μπαουντερ.
- 1/2 φλιτζάνι κονιάκ.
- 1 κιλό αλεύρι.
- 3 συσκευασίες (400 γρ) ζάχαρη άχνη .
- 4 στικ βανίλια.
Εκτέλεση
Σε ένα μπρίκι βάζουμε 6 κουταλιές σούπας στάχτη καθαρή κοσκινισμένη. Προσοχή η στάχτη να είναι μόνο από ξύλα! Προσθέτουμε 150 ml νερό. Όταν πάρει βράση το αφήνουμε για 3 λεπτά και κατόπιν το βάζουμε στην άκρη να κρυώσει. Έπειτα κόβουμε τα ξεφλουδισμένα (άσπρα ) κάθετα δηλαδή από την αρχή έως το τέλος του αμυγδάλου. Και στη συνέχεια τα βάζουμε σε ένα αντικολλητικό τηγάνι για να ροδίσουν. Είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε!
Στον κάδο του μίξερ βάζουμε το βούτυρο και την χοντρή ζάχαρη. Το κονιάκ και τέλος Προσθέτουμε τις 3 κ.σ. Αλυσιβα. Το νερό που βρασαμε με την στάχτη . Θα παρατηρήσετε ότι πλέον είναι καθαρό και διαυγής. Και χτυπάμε για μια ώρα σε χαμηλή ένταση στο μίξερ.
Δεν θέλει δυνατή ταχύτητα. Θέλουμε να πετύχουμε μια αφρατη κρέμα. Έχουμε πετύχει την κρέμα μας και Προσθέτουμε τα αμύγδαλα χτυπάμε για λίγο και κατόπιν λίγο αλεύρι,το μπεικιν ξανά αλεύρι έως να γίνει μια μαλακή ζύμη. Όχι σκληρή!
Στα ταψιά μας έχουμε τοποθετήσει λαδόκολλα και αρχίζουμε να πλάθουμε τους κουραμπιέδες μας στρογγυλές μπάλες που μετά τις κάνουμε οβάλ και πατάμε με τον αντίχειρα πάνω τους. Ψήνουμε στους 160 βαθμούς στον αέρα για 20 λεπτά. Αφού βγουν από το φούρνο τους πασπαλίζουμε με άχνη που έχουμε προσθέσει βανίλια. Την κοκκινίζω την άχνη με την βανίλια. Σε πιατέλα κοκκινίζω ζάχαρη και αφήνω τους ζεστούς κουραμπιέδες. Και από πάνω ξανά κοσκινισμα με την ζάχαρη και την βανίλια. Τους αφήνω να κρυώσουν και αν θέλω τους τυλίγω με ρυζοχαρτο. Η αλυσιβα κάνει τους κουραμπιέδες τριβιλιστους και αφρατους! Δεν τους σφίγγει. Και διατηρούνται έτσι μέχρι τον τελευταίο! Αυτή είναι η διαφορά.
