Κλασικές αλλά και πιο… ασυνήθιστες κινηματογραφικές προτάσεις για τα Χριστούγεννα
Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα, κυριαρχεί η ξεκούραση, η προσπάθεια να βρουν όλοι ελεύθερο χρόνο για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Ωστόσο μεταξύ μας όλοι προσπαθούν να αφιερώσουν και χρόνο σε ταινίες.
Σε μια ακόμα πολύ ωραια λίστα που φτιάξαμε μπορείτε να βρείτε μερικές Χριστουγεννιάτικές ταινίες από όλα τα είδη και για όλα τα γούστα. Αυτές είναι μερικές κλασικές αλλά και πιο… ασυνήθιστες κινηματογραφικές προτάσεις για τα Χριστούγεννα:
Ιt’s a Wonderful Life (1946)
Ο μοναδικός Frank Capra δανείζεται και προσαρμόζει την ιδέα του Charles Dickens για να φτιάξει μια γλυκιά, χριστουγεννιάτικα υπαρξιακή. Αλλά και πολιτικά αλληγορική ταινία, με έναν υπέροχο James Stewart στον πρώτο ρόλο. It’s a Wonderful movie.
The Apartment (1960)
Ο Billy Wilder δημιουργεί μια από τις καλύτερες ταινίες του συνδυάζοντας κωμικά με δραματικά στοιχεία. Αφήνοντας μια γλυκόπικρη επίγευση και μια έντονη συναισθηματική φόρτιση που ενισχύεται λόγω χριστουγεννιάτικου κλίματος. Ιδανικός πρωταγωνιστής ο Jack Lemmon στην κορυφαία ίσως στιγμή της καριέρας του, με μια ολοκληρωμένη και απόλυτα φυσική παράσταση.
Trading Places (1983)
Ανταλλαγή θέσεων και τρόπου ζωής για έναν άστεγο και έναν πάμπλουτο άντρα της υψηλής κοινωνίας, σε ένα ταξικό πείραμα που προέρχεται από ένα άκαρδο στοίχημα. Έξυπνη ιδέα με ηθικοπλαστικούς βέβαια στόχους, η οποία κερδίζει όμως πόντους από την διασκεδαστική σκηνοθετική απόδοση του John Landis και τους ιδανικούς πρωταγωνιστές στα πρόσωπα των Eddie Murphy και Dan Aykroyd.
Brazil (1985)
Η πιο δυστοπική (αλλά ταυτόχρονα και δυσάρεστα οικεία) χριστουγεννιάτικη ιστορία που μπορεί να δει κάποιος, είναι το Brazil του Terry Gilliam. Εμπνεόμενος από τις πιο σκοτεινές σκέψεις του George Orwell, φτιάχνει έναν γκρίζο, παρηκμασμένο κόσμο τυπολατρικής γραφειοκρατίας και κοινωνικής σαθρότητας, με το καταθλιπτικό χριστουγεννιάτικο φόντο να γιγαντώνει την ειρωνική και επικριτική διάθεση της ταινίας.
Die Hard (1988)
Ο Bruce Willis δημιουργεί έναν εύθραυστο και πρωτοποριακό για την εποχή action hero, και ο σκηνοθέτης John McTiernan παραδίδει μια ευρηματική, κλειστοφοβική και φυσικά χριστουγεννιάτικη περιπέτεια γεμάτη δράση, ένταση, αγωνία. Σε χριστουγεννιάτικο κλίμα και η δεύτερη ταινία, πιο πληθωρική, πιο μεγαλεπήβολη, και επίσης διασκεδαστική.
Edward Scissorhands (1990)
Ένα από τα πιο ωραία Χριστουγεννιάτικα παραμύθια, αλλά και από τα πιο διδακτικά ως προς την κοινωνική αντιμετώπιση της διαφορετικότητας, που συνήθως καταλήγει είτε σε εκμετάλλευση, είτε σε απομόνωση. Από την εποχή όπου Johnny Depp και Tim Burton κάνανε θαύματα.
Home Alone (1990)
Η απόλυτη χριστουγεννιάτικη κωμωδία, η οποία αν θέλαμε να μιλήσουμε αυστηρά και τεχνικά μπορεί να εμφανίζει ψεγάδια, αλλά πετυχαίνοντας τον αγνό σκοπό της διασκέδασης παραμένει ακόμα ξεκαρδιστική ανά διαστήματα με τα παθήματα των δύο ληστών, αλλά και την εφευρετικότητα του αγαπημένου Kevin. Στον ίδιο ρυθμό αν και με ακόμα περισσότερη υπερβολή και το δεύτερο μέρος.
Groundhog Day (1993)
Η μέρα της Μαρμότας δεν πέφτει Χριστούγεννα, αλλά μάλλον απλά ψάχνουμε αφορμή για να πάθουμε… Μαρμότα και να βλέπουμε ξανά και ξανά την ταινία. Τα στοιχεία για να ταιριάζει σε αυτή τη λίστα πάντως υπάρχουν. Χιονισμένο τοπίο, ευφάνταστο feelgood σενάριο που χαρίζει πολύ γέλιο, κατάλληλες δόσεις ρομαντισμού, όλα βγάζουνε το απαραίτητο Christmas feeling ακόμα και αν ημερολογιακά ελαφρώς αστοχεί. Και φυσικά υπάρχει και ένας Bill Murray στα καλύτερά του για να απογειώσει το τελικό αποτέλεσμα.
Elf (2003)
Μια τρελή κωμωδία που ξεφεύγει από την καρικατούρα εξαιτίας ενός πληθωρικού και σε μεγάλα κέφια Will Ferrell, ο οποίος ως συνήθως φωνάζει, τρέχει, χοροπηδάει, τραγουδάει, και μπλέκεται συνεχώς σε άβολες καταστάσεις ως ένας άνθρωπος που έχει ζήσει με τα ξωτικά του Άγιου Βασίλη και τώρα αναζητά τον βιολογικό του πατέρα στο πρόσωπο του James Caan.
In Bruges (2008)
Οι δύο κακοποιοί που καλούνται να διαφύγουν Χριστουγεννιάτικα στη Μπριζ ζούνε μια «Δαντική» δοκιμασία στη μεσαιωνική πόλη του Βελγίου, σε μια γκανγκστερικού τύπου χριστουγεννιάτικη ταινία γεμάτη μαύρο χιούμορ και ξεκαθαρίσματα λογαριασμών. Όχι η πιο γιορτινή επιλογή, αλλά μια άκρως ενδιαφέρουσα επιλογή δια χειρός του εξαιρετικού Martin McDonagh με μπροστάρηδες τους αγαπημένους και απόλυτα ταιριαστούς Colin Farrell και Brendan Gleeson.
Πηγή:cineramen.gr
