Η ηθοποιός βρήκε τρόπους να ανταπεξέλθει στην απόρριψη
Μια ηλικιωμένη γυναίκα που πουλάει χειροποίητα βραχιόλια πλησιάζει το τραπέζι μας. Μόλις αναγνωρίζει την Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, η όψη της φωτίζει. Πιστή τηλεθεάτρια της σειράς των «Παγιδευμένων» (όπου και η Ιωάννα πρωταγωνιστεί στον ΑΝΤ1) ζητάει να μάθει τις εξελίξεις των επόμενων επεισοδίων. Και κάπως έτσι, οι δυο τους βρίσκονται να μιλούν για μερικά λεπτά γύρω από ένα μυθοπλαστικό κόσμο, σαν να είναι πραγματικός.
Φεύγοντας, η κυρία της χαρίζει ένα βραχιόλι «για τη συντροφιά που της κρατάει»· και μας αφήνει να συζητάμε για τη δύναμη της τηλεόρασης, την οποία η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου γνωρίζει από πρώτο χέρι έχοντας συμπληρώσει 15 χρόνια παρουσίας σε αυτήν. Αγαπάει και πιστεύει το μέσο, το οποίο την έφερε κοντά στο μεγάλο κοινό και εξακολουθεί να υπηρετεί με συνέπεια.
Μετακινημένη κυριολεκτικά και μεταφορικά τα τελευταία χρόνια – μετά και το διάλειμμα για σπουδές και αναζήτηση εργασίας στη Νέα Υόρκη και στο Λος Άντζελες – η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου μοιάζει να έχει έρθει πιο κοντά στις επαγγελματικές και εσωτερικές αναζητήσεις της. Φαίνεται πως είχε ανάγκη να πάρει αποστάσεις από τα πράγματα που ήδη γνώριζε να κάνει καλά, να πει «όχι» για να δοκιμαστεί σε διαφορετικά πεδία αλλά και να πάρει χρόνο για να συνομιλήσει με τον εαυτό της.
Αυτή είναι ίσως και η πιο ορατή αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο υπάρχει: Παρότι διευκρινίζει πως δεν είναι συγκρουσιακή φύση, αρθρώνει λόγο με πυγμή για να υπερασπιστεί τον εαυτό της ως γυναίκα επαγγελματία, αλλά και κάθε γυναίκα που έχει υπομείνει από καθημερινές έως αποτρόπαιες διακρίσεις.
Στη ζωή σου έχεις κάνει πολλές μετακινήσεις: Από Θεσσαλονίκη – Αθήνα, από Αθήνα Νέα Υόρκη και Λος Άντζελες. Σου αρέσει η περιπέτεια; Την επιζητάς;
Παλιότερα ένιωθα περίεργα να μένω στάσιμη. Πλέον, έχω κάνει τον διαχωρισμό ανάμεσα στη σταθερότητα και τη στασιμότητα – θεωρώ την πρώτη εξαιρετικά σημαντική. Στη στασιμότητα δίνω ακόμα αρνητικό πρόσημο. Ωστόσο, έφευγα από κάθε τόπο, όχι για να υπηρετήσω ένα περιπετειώδες αφήγημα, αλλά για να εκπληρώσω σχέδια που είχα στο μυαλό μου. Καθώς είχα μπει σε ροή εντατικής δουλειάς το ανέβαλα διαρκώς· μα έφτασα σε ένα σημείο που είπα «ή τώρα ή ποτέ». Προτίμησα να το δοκιμάσω, παρά να μείνω με απωθημένα. Καταρχάς, η πρώτη μετάβαση στην Αθήνα ήταν αναγκαία γιατί στη Θεσσαλονίκη οι επιλογές εργασίας για τους ηθοποιούς είναι ελάχιστες. Εν κατακλείδι, αγαπώ την περιπέτεια, χωρίς να με θρέφει αρρωστημένα το κυνήγι της. Νιώθω ότι εξελίσσομαι όταν δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα: Από το να ταξιδεύω και να γνωρίζω διαφορετικούς πολιτισμούς μέχρι να κάνω διαφορετικούς ρόλους και να εξοικειώνομαι με άλλα μέσα και είδη έκφρασης.
Είσαι ονειροπόλα;
Ενδίδω στο όνειρο. Με τα χρόνια μπαίνει και η λογική. Το περίεργο είναι ότι οι γύρω μου πίστευαν πάντα ότι είμαι λογικός και πρακτικός άνθρωπος. Παρόλα αυτά, μου αρέσει να ονειρεύομαι – ακόμα και πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν ποτέ. Μου αρέσει η διαδικασία να φαντάζομαι ιδανικές καταστάσεις. Σίγουρα, η ζωή βάζει τους δικούς της όρους, που συχνά έχουν να κάνουν με τη ματαίωση.
Πότε ένιωσες ματαιωμένη;
Δυστυχώς το πώς είναι δομημένη η κοινωνία μας οδηγεί σε μία διαρκή ματαίωση. Αυτό το βλέπεις από το πόσο αισιόδοξη μπορεί να είναι η ματιά όταν είσαι μικρότερος και πώς αλλάζει όταν σε “χτυπάει” η πραγματικότητα. Ευτυχώς, όμως, δεν έχω βιώσει τη ματαίωση σε τέτοιο βαθμό ώστε να σταματήσω να ονειρεύομαι· ίσως να με πεισμώνει και να διατηρήσω τον ρομαντισμό μου. Και ίσως, τελικά, η αρχική προσδοκία να μην είναι και το πιο σημαντικό. Υπάρχει και κάτι το απελευθερωτικό σε αυτό. Σε ένα κόσμο που έχει, σχεδόν, μανία με την “επιτυχία”, ανεξάρτητα από το ότι είναι υποκειμενικό τι θεωρείται επιτυχία για τον καθένα. Υπάρχει μία ολόκληρη διαδρομή προς την επίτευξη ενός στόχου ή ονείρου να απολαύσουμε, να εξερευνήσουμε και να αφήσουμε ανοιχτό το ενδεχόμενο πως η τελική προσδοκία μπορεί ακόμα και να αλλάξει μέσα σε αυτή. Αρκεί να είναι δική μας επιλογή και όχι συμβιβασμός από ηττοπάθεια.
Τι σημαίνει ιδανικό για σένα;
Δεν ντρέπομαι να πω ότι το ιδανικό για μένα είναι όλα όσα θέλω στον απόλυτο βαθμό. Θα ήθελα να είμαι ευτυχισμένη, υγιής, δημιουργική, να εξελίσσομαι, να αγαπώ και να αγαπιέμαι. Πόσα από αυτά θα μου δοθούν και πόσα από αυτά θα δώσω, είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από το να γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.
διάβασε την συνέχεια εδώ:https://www.monopoli.gr
