Αρχικά θα μου πείτε ποιος είναι αυτός ο κύριος..
Ο κύριος Τζανής είχε πάρει μέρος σε κάποιο μουσικό ριαλιτη ταλέντων και είχε γίνει γνωστός στο πανελλήνιο από την δέκα ημέρων σχέση που είχε η κυρία Ναταλία Γερμανού μαζί του.
Αυτός ο κύριος είπε λοιπόν, ότι αν ο γιος του έλεγε ότι είναι ομοφυλόφιλος θα του ζητούσε να το ξεχάσει και ότι κάνει λάθος .Απορώ λοιπόν τι είναι ο σεξουαλικός προσανατολισμός του ανθρώπου σύμφωνα με αυτόν το κύριο; Πως ένα παιδί που το έχει ψάξει τόσο πολύ, που έχει συσκεφτεί με τον εαυτό του, που έχει καταλάβει τις προτιμήσεις του μπορεί να κάνει λάθος; Αν είναι σίγουρος να τον αποκλείσουμε;
Ακούγοντας αυτά τα λόγια θα σας διηγηθώ μια γρήγορη ιστορία που με έχει στιγματίσει για μια ζωή. Σε μια προηγουμένη δουλειά είχα ένα συνάδελφο, που ήταν εμφανές ο σεξουαλικός προσανατολισμός του. Εμείς βέβαια δεν ασχολούμασταν τον αγαπούσαμε, γιατί ήταν υπέροχος άνθρωπος. Απλά πολλές φορές μας απασχολούσε, γιατί έκρυβε την προσωπική του ζωή και δεν εμφάνιζε ποτέ κανέναν στις κοινωνικές εκδηλώσεις της εταιρείας.
Έναν Φεβρουάριο λοιπόν, τον μήνα της αγάπης ο Θανάσης παθαίνει ανακοπή καρδιάς και πεθαίνει. Εμείς δεν ξέραμε καν ποιον να καλέσουμε. Βρίσκουμε στις επαφές του, ένα όνομα <αγάπη>το καλούμε και απάντησε ένας ευγενικός νεαρός. Όταν του είπαμε τα δυσάρεστα νέα λιποθύμησε. Ύστερα πήραμε ένα νούμερο που έγραφε <μάνα>όταν λοιπόν της είπαμε τα νέα, φώναξε ”κρίμα αλλά θα τον παντρέψουμε.
Αναρωτήθηκα τότε και φευγαλέα μου πέρασε από τον μυαλό ότι η μάνα του ,σαν να βεβαιώθηκε ότι έστω και με αυτόν τον τρόπο θα πήγαινε γαμπρός στην εκκλησιά. Ως γονείς πρέπει να αγαπάμε τα παιδιά μας και να προσπαθούμε να τα κάνουμε χαρούμενα. Αυτό που σημαίνει για μας χαρά και ευτυχία μπορεί για τα παιδιά μας να σημαίνει δυστυχία.
Ο κύριος Τζανής δηλαδή, τι θα έκανε αν του έλεγε ο γιος του ότι όχι μπαμπά δεν κάνω λάθος και είμαι ερωτευμένος και αυτόν τον άνθρωπο που είναι στη ζωή μου τον λατρεύω; Δεν θέλω να είμαι επικριτική και να κουνάω το δάχτυλο σε γονείς που θέλουν, συγκεκριμένα πράγματα για τα παιδιά τους.
Ως γονιός έχω καταλάβει ότι η αγάπη είναι ο ακρογωνιαίας λίθος για τα παιδιά μας. Αφήστε τα ελευθέρα δώστε ότι μπορείτε να δώσετε σε αυτά αλλά κύριος δώστε αγάπη και θα τον βρουν το δρόμο τους. Άλλωστε ο μοναδικός δρόμος είναι να είναι χαρούμενα.
