Χρόνιος πόνος: Τί είναι και πως μπορούμε να το καταπολεμήσουμε
Χρόνιος χαρακτηρίζεται ο πόνος που βιώνουμε για μακρά περίοδο, από εβδομάδες, μήνες μέχρι και χρόνια. Αρκετοί άνθρωποι παρατηρούν ότι από μία ηλικία και μετά κάτι πονάει συνέχεια στο σώμα τους. Ειδικά αν ο πόνος αφορά τα ίδια μέρη του σώματος, είναι συνεχής και αδικαιολόγητος τότε προκαλεί σύγχυση και απογοήτευση στο άτομο.
Παθολογικές καταστάσεις
Κάποιες παθολογικές καταστάσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η αγκυλωτική σπονδυλοαρθρίτιδα, η ινομυαλγία περιλαμβάνουν χρόνιο πόνο και μπορεί να εμφανίζονται ήδη από νεαρή ηλικία. Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως η αιτιολογία του πόνου είναι προφανής και ο πόνος αναμενόμενος. Η δυσκολία βρίσκεται στα άτομα που ενώ το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους ήταν ιδιαίτερα ενεργά, δυνατά και με εξαιρετική αντοχή, αναγκάζονται πλέον, λόγω του πόνου, να περιορίζουν πολλά από όσα έκαναν και ειδικά τη γυμναστική τους.
Πως μοιάζει
Η μορφή του χρόνιου πόνου μοιάζει πολλές φορές με αυτή του τραυματισμού κάτι που όλοι οι παλιοί αθλητές ή χρόνια ασκούμενοι έχουν βιώσει στην ενεργή ζωή τους. Μόνο που τώρα αυτή η αίσθηση του πόνου, ή καψίματος ή μυρμηγκιάσματος ή πιασίματος ή ο συνδυασμός όλων αυτών σε διαφορετικά μέρη του σώματος απλά δεν φεύγει! Νιώθεις ότι χάνεις το σώμα σου και την ταυτότητά σου, νιώθεις ότι γερνάς και σε πιάνει η απογοήτευση και παράλληλα σου λείπουν όλα αυτά που έκανες ή τα κάνεις ακόμα αλλά με πολλή περισσότερη προθέρμανση.
Προσέγγιση
Η συνήθης προσέγγιση αυτών των ανθρώπων στον πόνο είναι να προσπαθούν να τον αγνοούν και να επιμένουν. Λαθεμένη προσέγγιση. Χρειάζεται να σκεφτούμε ότι ο πόνος είναι ο συναγερμός αυτοπροστασίας του σώματος. Ενδεχομένως φτάσαμε σε αυτήν την κατάσταση λόγω υπέρχρησης του σώματός μας. Δεν σεβόμασταν την ανάγκη του για ξεκούραση και αποκατάσταση και σταδιακά έφτασε σε ένα σημείο μη αναστρέψιμο. Η σωστή προσέγγιση είναι να προσφέρουμε στο σώμα μας αυτό που του στερούσαμε τόσα χρόνια όσο το ταλαιπωρούσαμε. Σεβασμό και φροντίδα. Συνεχίζουμε να γυμναζόμαστε αλλά τηρώντας διαλείμματα μέσα στην προπόνηση και αφήνοντας 2- 3 ημέρες περιθώριο ανάμεσα στις προπονήσεις. Τα μασάζ και τα ιαματικά λουτρά καλό θα ήταν να
ενταχθούν στη ζωή μας συστηματικά και κυρίως, το φυσιοθεραπευτήριο της φύσης: η θάλασσα! Η διαθερμία του ήλιου και η κρυοθεραπεία του νερού σε συνδυασμό με ήπια κίνηση.
Η κίνηση είναι απαραίτητη!
Αν κάποιος πάνω στην απογοήτευση του παρατήσει τα πάντα από ο,τι έκανε και του έδινε ευχαρίστηση, θα πρέπει να το ξανασκεφτεί. Άλλωστε δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που κατόπιν παραίνεσης του γιατρού τους στρέφονται στην άσκηση ως εναλλακτικό
τρόπο αντιμετώπισης του χρόνιου πόνου. Μελέτες έχουν δείξει ότι η τακτική ήπια άσκηση απελευθερώνει σεροτονίνη, την ορμόνη που μας χαλαρώνει και μας κάνει χαρούμενους. Η άσκηση βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και αποβάλλει τις τοξίνες που προκαλούν φλεγμονή και πόνο, λιπαίνει τις αρθρώσεις και τις συντηρεί.
Ακόμα και οι παθολογικές καταστάσεις που περιλαμβάνουν χρόνιο πόνο έχουν να ωφεληθούν από την ήπια άσκηση με συχνά διαλείμματα. Το clinical pilates, η yoga, η κολύμβηση θα ήταν καλές προτάσεις. Όχι όμως το τρέξιμο ή το περπάτημα- η όρθια στάση και κίνηση περιλαμβάνουν υπερπροσπάθεια εκ μέρους του σώματος να αντιμετωπίσει τη βαρύτητα και να ισορροπεί πάνω στα 2 πέλματα μόνο. Αν στόχος είναι η ανακούφιση του σώματος καλύτερα να το χαλαρώσουμε λίγο.
