Η συγγραφέας με αυθεντική πένα και πάντα επίκαιρη!
Τα μυθιστορήματα της διδάγματα ζωής. Σας προτείνω να διαβάσετε πρώτα το ‘’ήθελα μόνο ένα αντίο’’! Θα την αγαπήσετε και θα είναι σίγουρα στις προτιμήσεις σας! Καλό και απολαυστικό ταξίδι!
Ήθελα μόνο ένα αντίο
1999: Η Άννα, μια μπαλαρίνα που έχει εγκαταλείψει τον χορό έπειτα από ένα ατύχημα, μαθαίνει από τη γιαγιά της, την αιωνόβια Σμυρνιά Ισμήνη, την προσωπική της ιστορία, η οποία της δίνει κουράγιο για να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά, ενώ παράλληλα ο έρωτάς της για τον Τούρκο πυροσβέστη Μουράτ φουντώνει.
1922: Μια αγάπη ψυχορραγεί στην προκυμαία της Σμύρνης. Η Ισμήνη φεύγει πρόσφυγας στην Ελλάδα με ενθύμια του έρωτά της το δαχτυλίδι του αγαπημένου της Οσμάν και το παιδί του στα σπλάχνα της. Εκείνος θα μείνει πίσω να αναμετριέται με τον χωρισμό τους και τη δειλία που έδειξε. Όμως και οι δυο θα θυμούνται για πάντα το αντίο που δεν πρόφτασε να ειπωθεί και τους όρκους που απέμειναν μετέωροι. Η ζωή της Ισμήνης θα μπει στην κοίτη της ελληνικής ιστορίας και θα ακολουθήσει τη μοίρα της.
Η Σμυρνιά θα αγαπηθεί και θα ξαναγαπήσει, θα αποκτήσει παιδιά και εγγόνια, θα θρηνήσει για σκληρές απώλειες και θα βιώσει γεγονότα που θα υφάνουν τον ιστό νέων αναπόδραστων αναμνήσεων. Τον Οσμάν όμως δεν θα τον ξεχάσει ως τα στερνά της. Η σχέση τους θα επηρεάσει καταλυτικά την εγγονή της όταν το παρελθόν και το παρόν θα μπλεχτούν αναπόδραστα.
- Ένα βιβλίο ύμνος στην ειρήνη και στην αγάπη.
- Ένα βιβλίο που αποδεικνύει ότι η ιστορία γράφεται
- με αίμα, δάκρυ και άχτι
- και όχι με την ξύλινη γλώσσα των ιστορικών.
Θεοί από στάχτη
Η Ροζαλία Σεφεριάδη, κόρη του Αρίστου και της Ελπινίκης, που κατέφυγαν πρόσφυγες στη Θεσσαλονίκη το 1914, είναι μια κοπέλα διαφορετική από εκείνες της γενιάς της. Aδιαφορεί για τα τετριμμένα κοριτσίστικα όνειρα και οραματίζεται μουσικές σπουδές στο Παρίσι, παρόλο που τα σύννεφα του ναζισμού σκιάζουν ήδη την Ευρώπη.
Κρύβοντας χρόνια ολόκληρα ένα εφημεριδόφυλλο με τη φωτογραφία του νεαρού μαέστρου Ανατόλ Κοβάλσκι, παίρνει την τύχη στα χέρια της όταν λαμβάνει ένα γράμμα από τη Γαλλία. Παιδική φίλη με τον Αλμπέρτο Μαλάχ, γιο του εύπορου βιβλιοπώλη της εβραϊκής κοινότητας, ο οποίος βιώνει την προσωπική του τραγωδία, θα καταστρώσει ένα ραδιούργο σχέδιο για να περιφρουρήσει τα μυστικά και των δυο τους. Χάρη σε αυτό το σχέδιο η Ροζαλία και ο Ανατόλ θα ανταμωθούν…
Τι θα προκύψει από τη μοιραία γνωριμία τους; Ποιο ρόλο θα παίξει στη σχέση τους ο Γαλλοεβραίος ζωγράφος Ζαν Πιερ Λαρούζ και ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Κοβάλσκι;
Το πρώτο βιβλίο μιας συγκλονιστικής ιστορίας για τον ρατσισμό και τον έρωτα, την τέχνη και την τόλμη της ζωής, την προκατάληψη και την ελευθερία μέσα στις στάχτες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Η γυναίκα του φάρου
Μόνο ο Άρης Μαυροειδής μπόρεσε να καταλάβει ποια ήταν πραγματικά η γυναίκα του φάρου. Εκείνος αναγνώρισε στο πρόσωπο της άλαλης Αυγής το πρόσωπο της σκιάς που είχε στοιχειώσει το νου του. Και μόνο εκείνος έμαθε ότι το κορίτσι που απαρνήθηκε τη γλώσσα των ανθρώπων, προτιμώντας να αφουγκράζεται τη γλώσσα των πουλιών, ήταν το ίδιο κορίτσι που τριγυρνούσε στο Μοναστήρι της Παναγίας της Φολεγάνδρου το 1978 και στο φάρο της Ασπρόπουντας το 1715, περιμένοντας αιώνες την αγάπη να επιστρέψει.
Από το μυστικό μιας φωτογραφίας στο μυστικό ενός κελαριού κι έπειτα στο μυστήριο της Χρυσοσπηλιάς, από το παρόν στο παρελθόν και από την προδοσία στην προσμονή, η γυναίκα του φάρου ψάχνει μια απάντηση στο ερώτημα της μετά θάνατον ζωής μέσα από ιστορίες στις οποίες εναλλάσσονται οι εποχές, όχι όμως και οι πρωταγωνιστές, που παραμένουν ίδιοι, παραβιάζοντας τα σύνορα του χρόνου στο όνομα της αγάπης…
Η ιέρεια με το τατουάζ
Λαγοκοιμήθηκε, και ανάμεσα στον ύπνο και στον ξύπνιο της νόμιζε πως ξεπρόβαλε στο δωμάτιο η παράξενη ελαφίνα που είδαν στον δρόμο τους. Ένας άγριος άνεμος ανάδευε ξανά το τρίχωμά της, παρότι ο χώρος ήταν κλειστός σαν κονσέρβα.
Κοιτάζονταν ακίνητες. Το χρώμα των ματιών του ζώου είχε την κοβαλτένια απόχρωση των δικών της ματιών.
Όταν όμως η Αίθρα έκανενα το χαϊδέψει, εκείνο αποτραβήχτηκε και πήρε τη μορφή μιας γυναίκας με παράξενα, έγχρωμα τατουάζ. Η φιγούρα ενός ελαφιού ξεχώριζε ανάμεσά τους…
Έπειτα από τον θάνατο του γιου της, η αρχαιολόγος και συγγραφέας Αίθρα Μπάξερ βυθίζεται στο ποτό και την κατάθλιψη. Όταν όμως της γίνεται η πρόταση από την ανθρωποαρχαιολόγο Άντριαν Μάγιορ να συμμετέχει σε μια αρχαιολογική αποστολή στα Αλτάια όρη προκειμένου να αποδειχτεί πως οι Αμαζόνες ήταν πρόσωπα υπαρκτά, αποφασίζει να ενδώσει.
Μια κόκκινη κλωστή, ο πίνακας Πληγωμένο ελάφι της Φρίντα Κάλο, το νερό απ’ την πηγή των ελαφιών και το βοτάνι του θανάτου, μαζί με μια πλειάδα ηρώων που αλληλεπιδρούν σε παρόν και παρελθόν με διπλές ταυτότητες, δημιουργούν έναν ισχυρό ιστό μυστηρίου, προσφέροντας ένα απίστευτο ταξίδι στον χρόνο. Ένα βιβλίο για μια εποχή όπου τα όρια ήταν ρευστά ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον θρύλο, την ιστορία και τον μύθο, τους ανθρώπους και τους θεούς.
