Πώς μπορείτε να προστατευθείτε
Ένας κοινός ιός που οι περισσότεροι άνθρωποι κολλούν στην παιδική τους ηλικία θεωρούνταν ακίνδυνος έως τώρα. Σήμερα όμως, η επιστήμη τον συνδέει με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Εργαστηριακά πειράματα δείχνουν ότι όταν ο ιός επανενεργοποιείται, μπορεί να προκαλέσει αλλοιώσεις στον εγκέφαλο που σχετίζονται άμεσα με τη νόσο. Όσοι φέρουν έναν κοινό γενετικό παράγοντα κινδύνου είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι όταν ο ιός «ξυπνά». Πληθυσμιακές μελέτες δείχνουν ότι εμβόλια και αντι-ιικές θεραπείες ίσως συμβάλλουν στη μείωση της άνοιας, προσφέροντας νέα ελπίδα στη μάχη κατά του Αλτσχάιμερ.
Κοινός ιός παραμονεύει στον εγκέφαλο και συνδέεται με τη νόσο Αλτσχάιμερ όταν «ξυπνά»
Η νόσος Αλτσχάιμερ έχει προβληματίσει τους επιστήμονες για καιρό, αλλά μια απροσδόκητη νέα ερευνητική κατεύθυνση ρίχνει νέο φως στην προέλευσή της. Τι θα γινόταν αν μια κοινή λοίμωξη τροφοδοτούσε σιωπηρά τη νευροεκφύλιση; Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι γνωστά παθογόνα — αυτά που πολλοί κολλούν στην παιδική ηλικία — ενδέχεται να παραμένουν ανενεργά μέσα στα νευρικά κύτταρα για δεκαετίες, πριν επανενεργοποιηθούν λόγω στρες ή τραυματισμού.
Τα πρώιμα εργαστηριακά και πληθυσμιακά δεδομένα υποδηλώνουν ότι οι επανενεργοποιήσεις αυτές ενδέχεται να βλάπτουν τον εγκεφαλικό ιστό με τρόπους παρόμοιους με το Αλτσχάιμερ. Αν αυτή η θεωρία ισχύει πραγματικά, η γραμμή έρευνας θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για εντελώς νέες στρατηγικές πρόληψης.
Τι πυροδοτεί το Αλτσχάιμερ στον εγκέφαλο
Η νόσος Αλτσχάιμερ συμβαίνει όταν δημιουργούνται πολλές αλλοιώσεις στον εγκέφαλο και συνδυάζονται για να βλάψουν τη μνήμη και τη σκέψη. Φανταστείτε μια καλοκουρδισμένη μηχανή που ξαφνικά μπλοκάρει, υπερθερμαίνεται, διαβρώνεται και εμφανίζει διαρροές ταυτόχρονα — κάθε πρόβλημα κάνει τα άλλα χειρότερα. Στο Αλτσχάιμερ, κολλώδη θραύσματα πρωτεϊνών (που ονομάζονται β-αμυλοειδή) συσσωρεύονται στους χώρους μεταξύ των νευρικών κυττάρων, ενώ μια άλλη πρωτεΐνη (ταυ) μπλέκεται μέσα τους.
Ταυτόχρονα, οι μικρογλοίες (το «συνεργείο καθαρισμού» του εγκεφάλου), παραμένουν διαρκώς ενεργές, προκαλώντας φλεγμονή που βλάπτει επιπλέον τους νευρώνες. Ένας κοινός γενετικός παράγοντας, το γονίδιο APOE4, επιταχύνει αυτές τις διαδικασίες, ενώ τα εργοστάσια ενέργειας των κυττάρων (μιτοχόνδρια) αποτυγχάνουν και τα αιμοφόρα αγγεία διαρρέουν ή σκληραίνουν, στερώντας από τα εγκεφαλικά κύτταρα οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα προβλήματα φθείρουν τις συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων, οδηγώντας στην απώλεια μνήμης και τη σύγχυση που βλέπουμε σε ασθενείς με Αλτσχάιμερ.
Πηγη:https://www.enikos.gr/
