Η αμοιβή της Στριπ, σε ποιον βάσισε την ερμηνεία της, οι σχεδιαστές που δεν έδιναν από φόβο ρούχα τους και πολλά, πολλά ακόμη!
Πόσο, μα πόσο έχουμε γελάσει με αυτή την ταινία, η επιτυχία της οποίας οφείλεται κυρίως στη θεϊκή ερμηνεία της Μέριλ Στριπ και εκείνης της ψιθυριστής σχεδόν φωνής που σκαρφίστηκε για να αποδείξει πως η απόλυτη εξουσία (και ο εκφοβισμός) δεν απαιτεί καν φωνές.
Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Λόρεν Γουάιζμπεργκερ, η ταινία εξερευνά τη σχέση ανάμεσα στην διευθύντρια ενός περιοδικού Μόδας, τη Μιράντα Πρίστλι και την υφιστάμενή της, Άντυ. Έχοντας σημειώσει πολύ σημαντική επιτυχία, θεωρείται πλέον κλασική κωμωδία.
Υπάρχουν όμως 10 πράγματα που μπορεί να μην ξέρατε:
1. Τα δικαιώματα του βιβλίου είχαν αγοραστεί από το στούντιο πριν καν εκδοθεί το βιβλίο.
Κι αυτό γιατί μετά την αποφοίτησή της από το Πανεπιστήμιο Cornell η συγγραφέας είχε δουλέψει ως βοηθός της Anna Wintour, διευθύντριας της Vogue. H Wintour είχε τη φήμη απαιτητικής διευθύντριας. Η συγγραφέας είχε γράψει το πρώτο draft χρόνια αφότου είχε φύγει από αυτή τη δουλειά, αλλά δεν το είχε ολοκληρώσει. Όταν όμως η Ελίζαμπεθ Γκάμπλερ, επικεφαλής των Fox 2000 studio, έμαθε για αυτό ήξερε ότι είχε χρυσό, αφού η Μιράντα Πρίστλι θα μπορούσε να αποτελέσει έναν από τους γοητευτικότερους “κακούς” ήρωες του σινεμά.
2. Χρειάστηκε πολλή δουλειά για να προκύψει το τελικό σενάριο.
Οι πρώτες εκδοχές του σεναρίου ήθελαν την βοηθό Άντυ να θέλει διακαώς να πάρει εκδίκηση για την κακή συμπεριφορά του αφεντικού της -που απεικονιζόταν ακόμα πιο σκληρή. Ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Φράνκελ που θα αναλάμβανε την ταινία πρότεινε να φωτιστούν παράλληλα όλες οι θυσίες που έπρεπε να κάνει η Μιράντα για να ανέλθει σε ένα ανδροκρατούμενο κόσμο με τους δικούς του νόμους. Τότε προσελήφθη η Αλίν Μπρος Μακ Κέννα, η οποία δούλεψε το σενάριο για περισσότερο από έναν χρόνο.
3. Το σκληρό παζάρι της Μέριλ Στριπ
Όλοι στην παραγωγή είχαν ένα όνομα υπ’ όψιν για τον ρόλο: εκείνο της Μέριλ Στριπ. Η ηθοποιός ενθουσιασμένη με το πρότζεκτ υπέγραψε αμέσως. Όμως, όταν έμαθε το ύψος της αμοιβής της, διαπραγματεύτηκε σκληρά. Και κέρδισε. Πήρε 4 εκ. δολάρια έναντι των 2 εκ. και παράλληλα δεσμεύτηκαν να υπάρχει τουλάχιστον μία σκηνή που να δείχνει το ανθρώπινο πρόσωπο της Μιράντα πίσω από το προσωπείο της μπιζνες γούμαν. Έτσι κι έγινε με τη σκηνή στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. “Ήθελα μια σκηνή στην οποία θα είναι χωρίς την πανοπλία της, είναι η σκηνή στο ξενοδοχείο- βλέπουμε το πρόσωπό της χωρίς το προστατευτικό βλέμμα, βλέπουμε για μια στιγμή τη γυναίκα πίσω από τη μπίζνες γούμαν”.
4. Η Χάθαγουεϊ δεν ήταν από τις βασικές υποψήφιες για τον ρόλο
Η βασική υποψήφια ήταν η Ρέιτσελ ΜακΆνταμς που ήταν στο προσκήνιο λόγω της επιτυχίας της ταινίας της δίπλα στον Ράιν Γκόσλινγκ “Το Ημερολόγιο”. Όμως, λέγεται ότι εκείνη αρνήθηκε γιατί δεν ήθελε να εγκλωβιστεί σε mainstream ταινίες. “Δεν έπρεπε να κάνω οντισιόν, έπρεπε να κάνω υπομονή” δήλωσε η Χάθαγουεϊ, που κάποτε αποκάλυψε πως ήταν η ένατη επιλογή.
5. Η ηρωίδα της Έμιλι Μπλαντ δεν ήταν αρχικά Αγγλίδα
Περισσότερες από 100 ηθοποιούς είχε δει σε οντισιόν η παραγωγή για τον ρόλο της Έμιλι, της παλαιότερης βοηθού της Μιράντα. Εκείνη την περίοδο η Μπλαντ πηγαινοερχόταν στο ίδιο στούντιο καθώς έκανε δοκιμαστικά για μια άλλη ταινία. Πέρασε λοιπόν και η ίδια από οντισιόν στην οποία μίλησε με Βρετανική προσφορά- στοιχείο που βρήκε πολύ ενδιαφέρον και ο σκηνοθέτης της. Μπορεί να μην πήρε τον άλλο ρόλο, για τον οποίο είχε πάει στο στούντιο, έφυγε όμως με έναν άλλο!
6. Σε ποιον βάσισε την ερμηνεία της η Στριπ;
“Όλοι είχαμε φανταστεί πως θα ακουγόταν μάλλον η Μιράντα. Απαιτητική με τόνο φωνής που θα θύμιζε γάβγισμα. Όταν όμως η Μέριλ Στριπ άνοιξε το στόμα της και σχεδόν ψιθύριζε μέσα από τα δόντια της, μας κόπηκε η ανάσα. Ήταν εντελώς αναπάντεχο και ευφυές” έχει πει η Χάθαγουεϊ. Ποιος στάθηκε πηγή έμπνευσης για το εύρημά της; Ο Κλιντ Ίστγουντ. Καλά διαβάσατε. Γιατί; “Ποτέ μα ποτέ των ποτών δεν ανεβάζει τον τόνο της φωνής του και όλοι πρέπει να γύρουν κάπως για να τον ακούσουν, γιατί είναι αυτομάτως αμά τη εμφανίσει ο πιο ισχυρός άνθρωπος μες στο δωμάτιο” έχει δηλώσει η Στριπ.
7. Η Χάθαγουεϊ έπρεπε να παχύνει πρώτα και μετά να αδυνατίσει
Η ηθοποιός έπρεπε να πάρει πέντε κιλά για να φανεί λίγο σαν το ψάρι έξω από τα νερά των προτύπων της μόδας. Η Χάθαγουεϊ κατέφυγε στο παγωτό, την πίτσα και τις μπύρες. Έπειτα όμως για να χωρέσει στα ρούχα των σχεδιαστών έπρεπε να τα ξαναχάσει -έναν μήνα να τα πάρει, δύο να τα χάσει.
8. Η Στριπ φορούσε Donna Karan, όχι Prada
Η ενδυματολόγος της ταινίας Πατρίσια Φίλντ, διάσημη από το Sex and the City, ήξερε ακριβώς πώς ήθελε να απεικονίσει τη Μιράντα. Ήθελε να θυμίζει το γενικό στιλ της Λιζ Τίλμπερις, τέως διευθύντριας του Harper’s Bazaar και τα ασημένια μαλλιά του μοντέλου Κάρμεν Ντελ Ορεφίς. Η Φιλντ απευθύνθηκε αμέσως στη φίλη της Donna Karan για να δει τα αρχεία της από τις δεκαετίες του ’80 και ’90. Οι υπόλοιποι σχεδιαστές ήταν όμως ανήσυχοι για το πώς θα έπαιρνε την ταινία η Wintour, έτσι δεν έδωσαν ρούχα. Η Φιλντ πήρε ό,τι μπορούσε με τις γνωριμίες της, ενώ το κόστος για την γκαρνταρόμπα έφτασε το 1 εκ. δολάρια.
9. Τα λεφτά της παραγωγής εξανεμίστηκαν
Τα λεφτά είχαν εξανεμιστεί σχεδόν κι έτσι δεν μπορούσαν να γίνουν πραγματικά γυρίσματα στο Παρίσι. Μόνο ο σκηνοθέτης μπόρεσε να πάει για 2 ημέρες ώστε να κάνει τα πλάνα που χρειαζόταν. Η Στριπ δεν πήγε ποτέ. Αντ’ αυτού, όπου χρειάστηκε το γύρισμα έγινε με χρήση green screen και πρόσθεσαν σκηνές και τοπία από το Παρίσι.
10. H Mπλαντ και ο Τούτσι έγιναν οικογένεια
Το 2010 ο ηθοποιός Στάνλεϊ Τούτσι, ο οποίος είχε πρόσφατα χηρέψει, πήγε στον γάμο της Μπλαντ. Εκεί γνώρισε την αδερφή της Φελίσιτι, με την οποία παντρεύτηκαν δυο χρόνια μετά. “Ο Στάνλεϊ είναι οικογένειά μου” έχει πει η βρετανίδα ηθοποιός. “Πόσο τρομακτικό είναι όλο αυτό; Παντρεύτηκε την αδερφή μου. Όλα χάρη στο “O Διάβολος φοράει Prada””.
Πηγή: womantoc.gr
