Είδα άτομα ακρωτηριασμένα, που είχε κοπεί το πόδι τους
Ο 20χρονος Ανδρέας ήταν από τους ήρωες της τραγωδίας των Τεμπών, καθώς κατάφερε να σπάσει το τζάμι και να σώσει 10 επιβάτες μετά τη φονική-μετωπική σύγκρουση. Ο 20χρονος φοιτητής της Ακαδημίας του εμπορικού ναυτικού βρέθηκε και μίλησε στο «Πρωινό μου». Περιγράφοντας την εφιαλτική εμπειρία του είπε:
«Κάποια στιγμή φτάσαμε στα Παλαιοφάρσαλα και είχαμε καθυστέρηση 15 λεπτών αρχικά, αλλά εν τέλει καθίσαμε περίπου μισή ώρα. Μετά από ότι άκουσα έγινε ένα θέμα με τις ράγες. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι είπανε στα μεγάφωνα. Την ώρα που έγινε η σύγκρουση, μιλούσα στο τηλέφωνο με τους φίλους για να έρθουν να με πάρουν λόγω της καθυστέρησης που υπήρξε. Εγώ βρισκόμουν στο 2ο βαγόνι».
Η στιγμή της έκρηξης
«Εκείνη την ώρα που μιλούσα στο τηλέφωνο, εννοείται ότι μου ήρθε από το πουθενά, ακούστηκε ένα εκκωφαντικό μπαμ, μία έκρηξη, και βρεθήκαμε σε ένα βαγόνι εκτροχιασμένο, αυτό που φαίνεται στις εικόνες να κάνει το “γάμα”. Έσβησαν αμέσως τα φώτα στο τρένο, καθώς αποσυνδέθηκε από το ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν έσπασαν όλα τα τζάμια.
Το δικό μου τζάμι το έσπασα με βαλίτσα, καθώς δεν μπορούσαμε να βρούμε το σφυράκι. Στην κάθε καμπίνα ήμασταν έξι άτομα. Εγώ εκσφενδονίστηκα και βρέθηκα στις απέναντι θέσεις με αποτέλεσμα να τραυματιστούμε. Εκείνη την ώρα υπήρξε φωτιά γύρω από το βαγόνι αλλά όχι μέσα. Υπήρχαν έντονες αναθυμιάσεις. Κατά την ώρα λοιπόν της σύγκρουσης νιώσαμε όλη αυτή την θερμότητα μέσα από το τρένο η οποία μου προκάλεσε εγκαύματα. Εγώ βρέθηκα στο πάτωμα του τρένου καταπατημένος, αλλά κατάφερα και σηκώθηκα. Στη συνέχεια ανοίξαμε τους φακούς με άλλους συμφοιτητές μου και είδαμε κόσμο αιμόφυρτο να είναι πανικοβλημένος, να κλαίει και να ζητάει βοήθεια. Την ώρα λοιπόν που έγινε η συντριβή είχα αποδεχθεί τον θάνατο μου, είχα στο νου μου την οικογένεια μου, ότι δεν θα προλάβω να τους πω ούτε ένα γεια. Είχα τρομάξει πάρα πολύ».
Σχετικά με το πως βοήθησε στην διάσωση των άλλων επιβατών είπε:
«Στην καμπίνα που βρισκόμουν, υπήρχε ένδειξη για φωτιά στο τζάμι όπως βρισκόμασταν από τα δεξιά, οπότε δεν μπορούσαμε να αντιδράσουμε. Καταφέραμε από την αριστερή πλευρά και βγάλαμε μαζί με τους συμφοιτητές μου περίπου 10 άτομα. Το ένστικτο της επιβίωσης μου πέρασε εκείνη τη στιγμή από το μυαλό και θα μπορούσα να έχω φύγει. Αλλά με κράτησε η ψυχραιμία μου, ότι υπήρχαν στην καμπίνα τρία άτομα δικά μου και ότι δεν θα είχα καθαρή την συνείδηση μου. Αυτό το σκηνικό επαναλαμβάνεται συνέχεια στο μυαλό μου. Από τη στιγμή που έγινε το συμβάν μέχρι και σήμερα έχω κοιμηθεί στο σύνολο 3-3,5 ώρες. Πριν κοιμηθώ βλέπω εικόνες από την σύγκρουση των δύο τρένων».
Τι είδε εκτός βαγονιού
«Ήταν σκοτεινά όταν βγήκα έξω. Δεν είδα καθαρά διαμελισμένους ανθρώπους. Είδα άτομα ακρωτηριασμένα, που είχε κοπεί το πόδι τους. Eίδα άτομα σκισμένα στο σώμα τους, οι οποίοι ήταν ζωντανοί και τους κράτησα συντροφιά μέχρι να έρθει βοήθεια. Η Πυροσβεστική ήρθε αρκετά γρήγορα. Μία κοπέλα που είχε σοβαρά τραύματα, μου είπε ότι “θα μείνω ανάπηρη” και εγώ προσπαθούσα να την ηρεμήσω μέχρι να την παραλάβει το ΕΚΑΒ.
