Ο συγκεκριμένος «αμμόλοφος- αστέρι» βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή στο Μαρόκο
Την ηλικία ενός από τους μεγαλύτερους αμμολόφους στη Γη κατάφεραν, για πρώτη φορά στην ιστορία, να προσδιορίσουν επιστήμονες, σύμφωνα με το BBC. Ο συγκεκριμένος «αμμόλοφος– αστέρι» (star dune), όπως ονομάζεται, βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή στο Μαρόκο.
Οι «αστεροειδείς αμμόλοφοι» παίρνουν αυτήν την ονομασία από το χαρακτηριστικό τους σχήμα και το ύψος τους, που φτάνει τα εκατοντάδες μέτρα. Αποτελούν το 10% των αμμόλοφων στις ερήμους της Γης και κυρίως, συναντώνται στην Αφρική, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική, όπως και στον Άρη. Μέχρι σήμερα, οι ειδικοί δεν είχαν καταφέρει να προσδιορίσουν το πότε ακριβώς δημιουργήθηκαν.
Ο αμμόλοφος «Lala Lallia» σχηματίστηκε πριν από 13.000 χρόνια
Ο καθηγητής Τζεφ Ντάλερ του τμήματος Γεωγραφίας και Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου Aberystwyth στην Ουαλία, σημείωσε πως αυτοί οι αμμόλοφοι «πρόκειται για φυσικά θαύματα του κόσμου. Από το έδαφος μοιάζουν με πυραμίδες, αλλά από ψηλά βλέπεις μια κορυφή από την οποία εκτείνονται προς τρεις ή τέσσερις κατευθύνσεις βραχίονες, που τις κάνουν να μοιάζουν με αστέρια».Unmute
Remaining Time -0:00Fullscreen
Τώρα, η επιστημονική ομάδα ταξίδεψε στο νοτιοανατολικό Μαρόκο για να μελετήσει έναν αμμόλοφο με την ονομασία «Lala Lallia», που σημαίνει το «το υψηλότερο ιερό σημείο» στη γλώσσα των Βερβέρων. Οι ερευνητές, ανακάλυψαν ότι η βάση του αμμόλοφου έχει ηλικία 13.000 ετών, ωστόσο το ανώτερο τμήμα του έχει σχηματιστεί τα τελευταία 1.000 χρόνια. O αμμόλοφος έχει ύψος 100 μέτρα και πλάτος 700 μέτρα με ακτινωτούς βραχίονες. Μετά τον αρχικό σχηματισμό του, σταμάτησε να αναπτύσσεται για περίπου 8.000 χρόνια και στη συνέχεια επεκτάθηκε γρήγορα.
Πώς ανακάλυψαν την ηλικία του αμμόλοφου
Οι επιστήμονες, χρησιμοποίησαν τεχνικές χρονολόγησης με φωταύγεια για να ανακαλύψουν την τελευταία φορά που εκτέθηκαν στο φως του ηλίου οι κόκκοι άμμου του συγκεκριμένου σχηματισμού. Τα δείγματα συλλέχθηκαν στο σκοτάδι και αναλύθηκαν σε εργαστήριο σε συνθήκες αμυδρού κόκκινου φωτισμού – παρόμοιες με ένα κλασικό εργαστήριο εμφάνισης φιλμ.
Ο καθηγητής Ντάλερ περιγράφει τους ορυκτούς κόκκους της άμμου ως «μικρές επαναφορτιζόμενες μπαταρίες» που αποθηκεύουν ενέργεια (προερχόμενη από τη ραδιενέργεια του φυσικού περιβάλλοντος) μέσα στους κρυστάλλους τους.
Πηγή:https://jenny.gr
