“Χωρίς Οικογένεια” του Έκτορα Μαλό, εκδόσεις Κέδρος.
Αυτό το υπέροχο αριστούργημα, είναι ένα μυθιστόρημα για το θρίαμβο του ανθρώπου πάνω στα βάσανα. “Χωρίς Οικογένεια”του Έκτορα Μαλό, εκδόσεις Κέδρος.
Δεν ξέρω γιατί το συστήνουν στα παιδιά. Ίσως επειδή πρωταγωνιστεί ένα καλόψυχο, αισιόδοξο, ευκολόπιστο παιδί που μεγαλώνει σε ένα κόσμο σκληρό, γεμάτο ανατροπές, εκμετάλλευση και συμφέρον.
Όταν το διάβασα, μικρή, σε κλασικό εικονογραφημένο (περίληψη, της περίληψης, ώ! περίληψη, της αληθινής ιστορίας) αυτό που εισέπραξα ήταν δύο πράγματα:
- ότι μου άρεσαν οι περιπέτειες και οι αλλαγές όπως στο βιβλίο
- ότι ακόμα και ένα παιδί έχει τη δυνατότητα να βγάλει χρήματα και να αποταμιεύει για να πάρει κάτι σημαντικότερο από μια απλή φέτα ψωμί.
Τότε, μέσα από τις κακουχίες του ήρωα Ρεμί, συνειδητοποιούσα τη δική μου ασφάλεια και σταθερότητα, με την οικογένειά μου. Τον πατέρα μου που είχε μια σταθερή εργασία και τη ζεστή κατσαρόλα της μαμάς μου.
Όμως αυτά είναι η επιφάνεια. Αυτά εισπράττει ένα παιδί δέκα χρονών, όχι όμως ένας ενήλικας.
Το αριστούργημα του Έκτορα Μαλό είναι μια κοινωνική τομή της Γαλλίας του 1850. Ο συγγραφέας με οξυδέρκεια και ευαισθησία, περιγράφει κοινωνικές καταστάσεις για το δίκιο και το άδικο. Τους αναξιοπαθούντες, τους καταπιεσμένους, αυτούς που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα.
Όσα περιγράφει στο βιβλίο του “Χωρίς Οικογένεια” είναι, κατά την άποψή μου, μια προέκταση του “Όλιβερ Τουίστ” του Ντίκενς και των “Αθλίων” του Ουγκώ. Και τα τρία αυτά βιβλία, μαζί με τη “Χοντρομπαλού” του Ντε Μωπασάν και τον “Πατέρα Γκοριό” του Ονορέ Ντε Μπαλζάκ, περιγράφουν μια ολόκληρη εποχή.
Δεν ξέρω πώς ένα σημερινό παιδί που διασκεδάζει παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορεί να εκτιμήσει ένα βιβλίο για την πείνα και την ανέχεια; Όταν το φαγητό του και η δωρεάν παιδεία του είναι εξασφαλισμένα, τα θεωρεί δεδομένα στη ζωή. Μήπως, καλύτερα, να το διαβάσουν οι γονείς του;
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η ιστορία του Ρεμί παρουσιάζει, μέσα από την πένα του Μαλό, τι σημαίνει να είναι κανείς παιδί το 19ο αιώνα. Ένα άτομο χωρίς δικαιώματα, που οι φτωχοί γονείς “νοικιάζουν” ή “πωλούν” σε όποιους μπορούν να του δώσουν εργασία.
Ο μικρός ήρωας του βιβλίου, μαθαίνει στα 8 του χρόνια, ότι η γυναίκα που τον μεγάλωσε δεν είναι μάνα του, αλλά παραμάνα. Ότι βρέθηκε εγκαταλελειμμένος έξω από μια πόρτα, ντυμένος με πλούσια μωρουδίστικα ρούχα και, ο άνθρωπος που τον πήρε για να τον μεγαλώσει, πρόσβλεπε σε αμοιβή από την πλούσια οικογένεια, όταν αυτή θα αναζητούσε το μωρό.
Μη φτάνοντας ποτέ οι πλούσιοι συγγενείς, ο “πατέρας” του Ρεμί τον “νοικιάζει” για μερικά φράγκα στον Ιταλό Βιτάλι, περιπλανώμενο μουσικό, με “θίασο” τρία σκυλιά και ένα πίθηκο. Ο Ρεμί αναγκάζεται να αφήσει το ζεστό του σπίτι και την παραμάνα-μητέρα του που υπεραγαπά και αρχίζει μια περιοδεία σε όλη τη Γαλλία, μαθαίνοντας να τραγουδάει, να γράφει γράμματα και να παίζει μουσικά όργανα , κάτω από την καθοδήγηση του γερο-Βιτάλι.
Όμως, η ζωή επιφυλάσσει στον Ρεμί συνεχείς δυσάρεστες ανατροπές και η μία περιπέτεια διαδέχεται την άλλη, με αποτέλεσμα να βρίσκεται συχνά μόνος, ορφανός, και προσπαθώντας να βγάλει το ψωμί του μετρώντας πενταροδεκάρες.
Μια παίζοντας όργανα στα χωριά, μια επιβιώνοντας στις πλημμύρες μέσα σε ένα ανθρακωρυχείο, μια γλυτώνοντας από τα χέρια ενός “πατρόνε” εκμεταλλευτή ορφανών παιδιών, μια πηδώντας από το τραίνο για να γλυτώσει την αδικία της φυλακής.
Χωρίς να χάσει το κουράγιο του, τα φέρνει βόλτα και, μετά από μια συνεχή σειρά από ατυχίες, βρίσκει την ευτυχία στα 14 χρόνια. Μέχρι τότε, όμως, θα διαβάζεις για τον υπόκοσμο, την ανέχεια, για την απόλυτη εκμετάλλευση των μικρών από τους μεγάλους και θα μάθεις πως, εκείνη την εποχή, ένα στόμα παραπάνω είναι μεγάλο βάρος σε κάθε οικογένεια.
Η γνώμη μου
Αυτό το κλασικό αριστούργημα, το μυθιστόρημα “Χωρίς Οικογένεια” θα σε συγκινήσει και θα σου δώσει δύναμη να συνεχίσεις τα βήματα της ζωής σου με κουράγιο.
Διάβασέ το στην ηλικία που είσαι τώρα, γιατί τώρα θα συγκρίνεις την πρόοδο της κοινωνίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου σήμερα με τότε… θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος διαβάζοντας τις σελίδες του και θα επιβεβαιώσεις πώς, τελικά, η καλοσύνη υπερισχύει της κακίας. Αλλιώς θα είχε χαθεί το ανθρώπινο γένος εδώ και αιώνες…
Πηγή: vivlio.gr
