Υπηρέτησε ως αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στον ΟΗΕ
Παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε σε μια από τις 400 πλουσιότερες και ισχυρότερες οικογένειες της Νέα Υόρκη, η παιδική ηλικία της Eleanor δεν ήταν ευτυχισμένη. Η μητέρα της, Anna Hall Roosevelt, ήταν μία καλλονή. Η σύγκριση λοιπόν μαζί της ήταν πάντα εναντίον της Eleanor, που δεν θεωρούσε τον εαυτό της ούτε καν ευπαρουσίαστο. Ο πατέρας της, Elliott Roosevelt, ήταν αλκοολικός και παρόλο που αγαπούσε την οικογένειά του, κατέληξε να είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για όλους. Όταν μάλιστα εθίστηκε και στα ναρκωτικά, η ευρύτερη οικογένεια με πρωτοβουλία του αδελφού του Theodore Roosevelt (ο οποίος αργότερα έγινε ο 26ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών), στάλθηκε σε κέντρα αποτοξίνωσης στην Ευρώπη, με ρητή εντολή να μην επιστρέψει αν δεν απεξαρτηθεί.
Η Eleanor ήταν 6 ετών. Δεν καταλάβαινε και πολλά μόνο που της έλλειπε απελπιστικά ο πατέρας της στον οποίο είχε μεγάλη αδυναμία. Η μητέρα της έμεινε μόνη να φροντίζει την κόρη και τους δύο της γιούς.
Δύο χρόνια αργότερα η Anna Hall προσβλήθηκε από διφθερίτιδα και πέθανε. Τον επόμενο χρόνο, από διφθερίτιδα επίσης πέθανε και ο αδελφός της Elliott ο νεότερος. Η διπλή απώλεια επιδείνωσε την εξάρτηση του πατέρα της και το 1984 ένα χρόνο μετά πέθανε.
Μέσα σε 18 μήνες, η Eleanor είχε χάσει τη μητέρα της, τον αδελφό της καθώς και τον πατέρα της. Ήταν δεν ήταν δέκα χρονών. Τα ορφανά λοιπόν ανέλαβε η πολύ αυστηρή γιαγιά τους, MaryHall. Το 1899 η γιαγιά της την έστειλε εσωτερική στο σχολείο Allenswood στο Λονδίνο. Εκεί αποδείχτηκε πως η Eleanor είχε, όχι μόνο έναν εξαιρετικό χαρακτήρα, αλλά και ένα σπάνιο μυαλό. Αναδείχτηκε σε μία από τις καλύτερες μαθήτριες και η αγαπημένη της Διευθύντριας Marie Souvestre. Όμως στο 3ο έτος των σπουδών της κλήθηκε επειγόντως πίσω στην Ν.Υόρκη.
Ήταν 18 ετών και όπως όλα τα κορίτσια των πλούσιων οικογενειών έπρεπε να κάνει το «κοινωνικό της ντεμπούτο». Να παρευρίσκεται δηλαδή σε χορούς και συνεστιάσεις ώστε να κάνει γνωστή την παρουσία της μεταξύ των νεαρών ανδρών των <καλών> κύκλων, με απώτερο σκοπό έναν <καλό> γάμο. Όλα αυτά ήταν απολύτως αδιάφορα για την Eleanor η οποία το μόνο που επιθυμούσε ήταν να γυρίσει στο σχολείο της. Η επιθυμία της δεν πραγματοποιήθηκε. Ήταν <καιρός να παντρευτεί>.
Το 1902 γνώρισε έναν 5ο ξάδελφο του πατέρα της, που είχε το ίδιο επώνυμο με αυτή τον Franklin Delano Roosevelt. Ο Franklin ήταν το μοναχοπαίδι του James Roosevelt και της Sara Delano Roosevelt. Ο πατέρας του ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις μεταφορών και άνθρακα ενώ ήταν μέτοχος και σε μεγάλες εταιρείες σιδηροδρόμων. Η μητέρα του μια αυστηρή καθώς και αυταρχική γυναίκα φρόντιζε να επηρεάζει όσο γίνεται περισσότερο την ζωή του γιού της.
Οι δύο νέοι συμπάθησαν ο ένας τον άλλον, έκαναν συχνή παρέα και διαπίστωσαν ότι συμφωνούσαν σε πολλά. Τον επόμενο χρόνο ο Franklin της έκανε πρόταση γάμου και αυτή δέχτηκε. Η μητέρα του όμως αντιστάθηκε λυσσαλέα σε αυτό τον γάμο προβάλλοντας ως επιχείρημα το ότι ήταν και οι δύο πολύ νέοι. Η Eleanor ήταν 19 και ο Franklin 21 ετών. Ο Franklin και η Eleanor συμφώνησαν μεταξύ τους να κρατήσουν κρυφή την σχέση τους για ένα χρόνο.
Κατά τη διάρκεια λοιπόν αυτής της περιόδου, η Eleanor ήταν ενεργό μέλος της Junior League, μια οργάνωση για πλούσιες νεαρές που έκαναν φιλανθρωπικό έργο. Η Eleanor δίδασκε μαθήματα στους φτωχούς που ζούσαν σε ξενώνες αστέγων και διερεύνησε τις φρικτές συνθήκες εργασίας κάτω από τις οποίες δούλευαν πολλές νέες γυναίκες. Η δουλειά της με τις φτωχές οικογένειες της δίδαξε πολλά για τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι μη προνομιούχοι Αμερικανοί, πράγματα που δεν ήταν γνωστά στους δικούς της κύκλους. Αποφάσισε λοιπόν πως ήθελε με κάθε τρόπο να βοηθήσει να γίνει η κοινωνία πιο δίκαιη και οι άνθρωποι πιο ίσοι μεταξύ τους τόσο οικονομικά ,όσο και κοινωνικά.
Στις 1 Μαρτίου του 1905 οι δύο νέοι παντρεύτηκαν
Η Sara Roosevelt τους έκανε ως χριστουγεννιάτικο δώρο μία έπαυλη ( ! ) η οποία όμως επικοινωνούσε με μία εσωτερική πόρτα με το δικό της σπίτι. Έτσι η Sara μπορούσε ανά πάσα στιγμή να εμφανίζεται στο καινούργιο σπίτι το οποίο κατέληξε να διοικεί με τον δικό της τρόπο παρακάμπτοντας την Eleanor και κάνοντάς την να αισθάνεται σαν μια όχι πάντα καλοδεχούμενη, φιλοξενούμενη. Η εξάρτηση όμως τουFranklin από την μητέρα του δεν της άφηνε και πολλά περιθώρια αντίδρασης.
Το 1906 απέκτησε το πρώτο της παιδί. Έως το 1916 είχε γεννήσει 6 παιδιά από τα οποία το τρίτο πέθανε σε βρεφική ηλικία.
Εν το μεταξύ ο Franklin είχε μπει στον πολιτικό στίβο ,με φιλοδοξία να κατακτήσει τον Λευκό οίκο όπως ο ξάδελφός του TheodoreRoosevelt. Το 1910 έγινε Γερουσιαστής της Πολιτείας της Ν.Υόρκης. Το 1908 η Eleanor ανακάλυψε πως ο σύζυγός της διατηρούσε ερωτικό δεσμό με την προσωπική του γραμματέα Lucy Mercy. Ο Franklin υποσχέθηκε πως θα διακόψει την σχέση ,αλλά το γυαλί είχε ραγίσει. Η Eleanor ,μετά από μια φάση πολύχρονης κατάθλιψης αποφάσισε να μην διαλύσει τον γάμο .Όμως δεν συγχώρησε ποτέ την απιστία και οι σχέσεις του ζευγαριού άρχισαν να γίνονται όλο και πιο τυπικές έως ότου κατέληξαν απλώς συνεργατικές.
Το 1920, ο Franklin επελέγη ως δημοκρατικός αντιπρόεδρος υποψήφιος, με τον JamesCox,αλλά οι δημοκρατικοί δεν κέρδισαν τις εκλογές.
Το 1921 αρρώστησε με πολιομυελίτιδα. Εκείνη την εποχή η ασθένεια <θέριζε> .Το εμβόλιο δεν υπήρχε ακόμα. Οι ασθενείς αν γλύτωναν τον θάνατο, έμεναν παράλυτοι για την υπόλοιπη ζωή τους. Ο Franklin επέζησε αλλά καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι. Όλοι πίστευαν πως αυτό ήταν το τέλος της πολιτικής του καριέρας. Όλοι εκτός από την Eleanor. Για πρώτη φορά αντιστάθηκε στην πεθερά της και αποφάσισε πως θα βοηθούσε η ίδια τον σύζυγό της με όποιον τρόπο μπορούσε. Ανέλαβε όποια εργασία δεν μπορούσε να φέρει σε πέρας εκείνος και επέδειξε ένα κρυμμένο, οξύτατο πολιτικό ένστικτο.
Το 1928 ο Franklin κέρδισε την Δημαρχία της Ν.Υόρκης.
Το 1932 νίκησε τον Herbert Hoover στις προεδρικές εκλογές και έγινε ο 32ος Προέδρος των ΗΠΑ. Έπρεπε να μετακομίσει στον Λευκό οίκο στην Ουάσιγκτον.
Η Eleanor δίσταζε να εγκαταλείψει την ανεξάρτητη ζωή που είχε με κόπο εξασφαλίσει. Κυρίως δεν ήθελε να αφήσει τον ρόλο της ως δασκάλα στο TodhunterSchool, ένα ιδιωτικό σχολείο για τα θηλέων που συμμετείχε στην αγορά του, το 1926. Όμως οι Αμερικανοί έχουν εμμονή με την καθώς πρέπει <εικόνα> του Προεδρικού ζεύγους. Αν δεν ακολουθούσε τον σύζυγό της θα έβλαπτε την πολιτική του καριέρα. Προσπάθησε λοιπόν να δει την θέση της Πρώτης Κυρίας ως μια ευκαιρία να βοηθήσει τους φτωχότερους, παραγκωνισμένους Αμερικανούς και τους Αφροαμερικανούς οι οποίοι ήταν σε ακόμη χειρότερη κατάσταση.
Ήταν η 1η Πρώτη Κυρία που ξεπέρασε τον <διακοσμητικό> της ρόλο και συμμετείχε ενεργά στην πολιτική, τις περισσότερες φορές από το παρασκήνιο. Ανέλαβε συναντήσεις με σημαίνοντα πρόσωπα ή ξένους ηγέτες που απαιτούσαν ταξίδια μια και ο Franklin δυσκολευόταν λόγω της αναπηρίας του. Παράλληλα ανέπτυξε έντονη δράση τόσο με ομιλίες όσο και με πράξεις υποστήριξης του όλο και μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων που έπληττε η συνεχιζόμενη <Μεγάλη Ύφεση>. Πήρε υπό την προστασία της φτωχούς, άστεγους, γυναίκες, έγχρωμους, μέλη εθνικών μειονοτήτων, μετανάστες.
Μία συμβολική της κίνηση, άλλαξε τον τρόπο που πολλοί λευκοί έβλεπαν τους μαύρους:
Το Κονστιτιούσον Χολ της Ουάσιγκτον απαγόρευσε την παράσταση της τραγουδίστριας Μαριάν Άντερσον, επειδή ήταν νέγρα. Η Eleanor την κάλεσε να τραγουδήσει στα σκαλιά του Μνημείου του Λίνκολν, δηλώνοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι οι ρατσιστικές διακρίσεις δεν θα γίνονταν ανεκτές. Πολλές Κυριακές ο Λευκός οίκος ήταν ανοικτός για τις κατώτερες κοινωνικές ομάδες. Η πρώτη Κυρία συνέτρωγε μαζί τους συζητούσαν και επεξεργάζονταν λύσεις για τα πολλά τους προβλήματα.
Είπε: «Κανείς δεν μπορεί να σε κάνει να νοιώσεις κατώτερος χωρίς τη συγκατάθεσή σου.»
Από το 1936 έως το 1962, η Eleanor Rooseveltέγραφε μια στήλη με τίτλο <η ημέρα μου> 6 ημέρες την εβδομάδα στην εφημερίδα. Υποστήριζε τα δικαιώματα των γυναικών και των μειονοτήτων.
Προπαγάνδιζε με πάθος και επιχειρήματα τη δημιουργία των Ηνωμένων Εθνών. Τελικά οΟΗΕ ιδρύθηκε στις 24 Οκτωβρίου 1945 από 51 χώρες που συμφώνησαν να έχουν μεταξύ τους ειρήνη και συνεργασία.
Ο Franklin Roosevelt κέρδισε την επανεκλογή του ως πρόεδρου τις δύο επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, το 1936 και το 1940.Έγινε ο μοναδικός Πρόεδρος των ΗΠΑ να υπηρέτησε 3 συνεχόμενες θητείες.
Στις 7 Δεκεμβρίου 1941, ιαπωνικά αεροπλάνα επιτέθηκαν στη ναυτική βάση στο Περλ Χάρμπορ της Χαβάης. Μέσα στις επόμενες ημέρες, οι ΗΠΑ κήρυξαν τον πόλεμο στην Ιαπωνία και τη Γερμανία, φέρνοντας επισήμως τις ΗΠΑ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, η Eleanor ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο για να επισκέπτεται στρατιωτικές μονάδες στην Ευρώπη, στον Νότιο Ειρηνικό και σε αλλού, να ενισχύει το ηθικό τους και να τους υπενθυμίζει ότι η πατρίδα τους σκέπτεται και τους φροντίζει. Επειδή μετακινείτο μυστικά της έδωσαν το κωδικό “Rover. Ονομάστηκε επίσης “Public Energy Number One” λόγω της έντονης δέσμευσής της για τα ανθρώπινα δικαιώματα και κατά την διάρκεια του πολέμου.
«Δεν είναι αρκετό να μιλάει κανείς για Ειρήνη. Πρέπει να την πιστεύει. Και δεν είναι αρκετό να την πιστεύει. Πρέπει να δουλέψει γι’ αυτήν.»
Στις εκλογές του 1944, ο Franklin Roosevelt κέρδισε μια 4η προεδρική θητεία. Πέθανε λίγο πριν την λήξη του πολέμου, στις 12 Απριλίου 1945, από εγκεφαλική αιμορραγία. Τον διαδέχθηκε στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών ο έως τότε αντιπρόεδρος Χάρρυ Τρούμαν.
Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Τρούμαν ζήτησε από την Eleanor να γίνει ο πρώτος αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη. Εκείνη δέχτηκε την πρόταση, θεωρώντας πως θα συνέχιζε το έργο της σε ένα ευρύτερο, παγκόσμιο πεδίο. Η παρουσία της υπήρξε καθοριστική. Το μεγαλύτερό της επίτευγμα ήταν η σύνταξη και η ψήφιση της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία επικυρώθηκε από 48 χώρες.
«Σήμερα, βρισκόμαστε στην αφετηρία ενός σπουδαίου γεγονότος τόσο για τη ζωή των Ηνωμένων Εθνών όσο και για τη ζωή της ανθρωπότητας. Αυτή η διακήρυξη μπορεί να καταστεί η διεθνής Μάγκνα Κάρτα για όλους τους ανθρώπους, όπου κι αν βρίσκονται»
Από την θέση της πρέσβειρας καλής θέλησης του ΟΗΕ, ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, μεταφέροντας το μήνυμα της ισότητας, της αλληλεγγύης και της φιλίας μεταξύ των ανθρώπων ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, καταγωγής, οικονομικής ή κοινωνικής θέσης. Κέρδισε τον σεβασμό καθώς και τον θαυμασμό των πάντων .
Ο πρόεδρος Τρούμαν την ονόμασε «Πρώτη Κυρία του Κόσμου»!
Στις ΗΠΑ εργάστηκε στο διοικητικό συμβούλιο της NAACP το 1945. Ενώ το 1959 έγινε καθηγήτρια πολιτικής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Πανεπιστήμιο Brandeis.
Το 1962 ανακαλύφθηκε ότι πάσχει από αναιμία και φυματίωση. Πέθανε τον Νοέμβριο και θάφτηκε δίπλα στον Franklin D. Roosevelt, στο HydePark.
Η κληρονομιά των λόγων και των έργων της είναι αισθητή στα συντάγματα πολυάριθμων χωρών και στην διεθνή νομοθεσία που προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Μερικά από τα αποφθέγματά της θα ισχύουν όσα χρόνια και αν περάσουν.
«Να μαθαίνεις από τα λάθη των άλλων. Δεν μπορείς να ζήσεις τόσο πολύ ώστε να τα κάνεις όλα μόνος σου.»
«Το μέλλον ανήκει σ’ αυτούς που πιστεύουν στα όνειρά τους.»
Φιλαρέτη Καλομενίδου, Εκπαιδευτικός
Πηγές Φώτο: WNYC/www.history.com/Dreamstime
